สญฺชยห์ อุวาจ — สญฺชย กล่าว, ทฺฤษฺฏฺวา — หลังจากได้เห็น, ตุ — แต่, ปาณฺฑว-อนีกมฺ — เหล่าทหารของ ปาณฺฑว, วฺยูฒมฺ — จัดทัพเป็นทิวแถว, ทุโรฺยธนห์ — กษัตริย์ ทุโรฺยธน, ตทา — ในเวลานั้น, อาจารฺยมฺ — พระอาจารย์, อุปสงฺคมฺย — เข้าพบ, ราชา — กษัตริย์, วจนมฺ — คำพูด, อพฺรวีตฺ — พูด