ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ หนึ่ง

สำรวจกองทัพที่สมรภูมิ กุรุกฺเษตฺร

โศลก 27

tān samīkṣya sa kaunteyaḥ
sarvān bandhūn avasthitān
kṛpayā parayāviṣṭo
viṣīdann idam abravīt
ตานฺ สมีกฺษฺย ส เกานฺเตยห์
สรฺวานฺ พนฺธูนฺ อวสฺถิตานฺ
กฺฤปยา ปรยาวิษฺโฏ
วิษีทนฺนฺ อิทมฺ อพฺรวีตฺ
ตานฺ — พวกเขาทั้งหมด, สมีกฺษฺย — หลังจากที่ได้เห็น, สห์ — เขา, เกานฺเตยห์ — พระโอรสของพระนาง กุนฺตี, สรฺวานฺ — ทุกชนิด, พนฺธูนฺ — ญาติๆ, อวสฺถิตานฺ — สถิต, กฺฤปยา — ด้วยเมตตา, ปรยา — ในระดับสูง, อาวิษฺฏห์ — ปลาบปลื้ม, วิษีทนฺ — ขณะที่เศร้าโศก, อิทมฺ — ดังนั้น, อพฺรวีตฺ — ตรัส

คำแปล

เมื่อ อรฺชุน โอรสพระนาง กุนฺตี ทรงเห็นบรรดาสหาย และญาติๆที่อยู่ในระดับต่างๆทั้งหมดก็รู้สึกตื้นตันใจด้วยความเมตตาสงสาร และตรัสว่า