อโห — อนิจจา, พต — มันแปลกอะไรเช่นนี้, มหตฺ — ยิ่งใหญ่, ปาปมฺ — ความบาป, กรฺตุมฺ — ปฏิบัติ, วฺยวสิตาห์ — ได้ตัดสินใจลงไปแล้ว, วยมฺ — เรา, ยตฺ — เพราะว่า, ราชฺย-สุข-โลเภน — ถูกผลักดันด้วยความโลภเพื่อความสุขอย่างใหญ่หลวง, หนฺตุมฺ — สังหาร, สฺว-ชนมฺ — สังคญาติ, อุทฺยตาห์ — พยามยาม