ศฺรี-ภควานฺ อุวาจ — องค์ภควานฺตรัส, ภูยห์ — อีกครั้งหนึ่ง, เอว — แน่นอน, มหา-พาโห — โอ้ ยอดนักรบ, ศฺฤณุ — จงฟัง, เม — ของข้า, ปรมมฺ — สูงสุด, วจห์ — คำสั่งสอน, ยตฺ — ซึ่ง, เต — แด่เธอ, อหมฺ — ข้า, ปฺรียมาณาย — คิดว่าเธอเป็นที่รักของข้า, วกฺษฺยามิ — ตรัส, หิต-กามฺยยา — เพื่อประโยชน์แด่เธอ