ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 16

vaktum arhasy aśeṣeṇa
divyā hy ātma-vibhūtayaḥ
yābhir vibhūtibhir lokān
imāṁs tvaṁ vyāpya tiṣṭhasi
วกฺตุมฺ อรฺหสฺยฺ อเศเษณ
ทิวฺยา หฺยฺ อาตฺม-วิภูตยห์
ยาภิรฺ วิภูติภิรฺ โลกานฺ
อิมำสฺ ตฺวํ วฺยาปฺย ติษฺฐสิ
วกฺตุมฺ — พูด, อรฺหสิ — พระองค์สมควรได้, อเศเษณ — รายละเอียด, ทิวฺยาห์ — ทิพย์, หิ — แน่นอน, อาตฺม — ตัวพระองค์เอง, วิภูตยห์ — ความมั่งคั่ง, ยาภิห์ — ซึ่ง, วิภูติภิห์ — ความมั่งคั่ง, โลกานฺ — ดาวเคราะห์ทั้งหลาย, อิมานฺ — เหล่านี้, ตฺวมฺ — พระองค์, วฺยาปฺย — แผ่กระจาย, ติษฺฐสิ — ยังคงอยู่

คำแปล

โปรดกรุณาบอกข้าพเจ้าในรายละเอียดเกี่ยวกับความมั่งคั่งทิพย์ของพระองค์ที่ทรงแผ่กระจายไปในโลกทั้งหลายเหล่านี้

คำอธิบาย

โศลกนี้ปรากฏว่า อรฺชุน พอใจกับการเข้าใจบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าองค์กฺฤษฺณด้วยพระกรุณาธิคุณขององค์กฺฤษฺณ อรฺชุน ได้รับประสบการณ์ส่วนตัวปัญญา ความรู้ และอะไรก็แล้วแต่ที่คนเราอาจมีหรือได้รับผ่านทางผู้แทนทั้งหลายเหล่านี้ อรฺชุน ทรงเข้าใจว่าองค์กฺฤษฺณคือบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าโดยไม่มีข้อสงสัยใดๆทั้งสิ้น ถึงกระนั้นยังถามให้องค์กฺฤษฺณทรงอธิบายถึงธรรมชาติที่แผ่กระจายไปทั่วของพระองค์ผู้คนโดยทั่วไปและผู้ไม่เชื่อในรูปลักษณ์โดยเฉพาะ ส่วนใหญ่จะสนใจเกี่ยวกับธรรมชาติที่แผ่กระจายไปทั่วขององค์ภควานฺ ดังนั้น อรฺชุน ทรงถามองค์กฺฤษฺณว่าพระองค์ทรงเป็นอยู่ในลักษณะที่แผ่กระจายไปทั่วผ่านทางพลังงานอันหลากหลายของพระองค์ได้อย่างไร เราควรรู้ว่าคำถามนี้ อรฺชุน ทรงถามแทนผู้คนโดยทั่วไป