ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ สิบเอ็ด
รูปลักษณ์จักรวาล
โศล 1:อรฺชุน ตรัสว่า จากการสดับฟังคำสั่งสอนที่พระองค์ทรงกรุณาประทานแก่ข้าเกี่ยวกับเรื่องราวทิพย์ที่ลับที่สุดเหล่านี้ บัดนี้ความหลงของข้าพเจ้าได้ถูกขจัดออกไปแล้ว
โศล 2:โอ้ ผู้มีพระเนตรเหมือนดอกบัว ข้าพเจ้าสดับฟังจากพระองค์โดยละเอียดเกี่ยวกับการปรากฏและการไม่ปรากฏของทุกๆชีวิต และได้รู้แจ้งถึงพระบารมีอันหาที่สุดมิได้ของพระองค์
โศล 3:โอ้ ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาบุคลิกภาพทั้งหลาย โอ้ รูปลักษณ์สูงสุด ถึงแม้ข้าพเจ้าเห็นอยู่ต่อหน้า ณ ที่นี้ ในสถานภาพอันแท้จริงของพระองค์ ดังที่ทรงอธิบายเกี่ยวกับตัวพระองค์เอง ข้าพเจ้าปรารถนาจะเห็นว่าพระองค์ทรงสด็จเข้าไปในปรากฏการณ์ทางจักรวาลได้อย่างไร ข้าพเจ้าปรารถนาจะเห็นรูปลักษณ์นั้น
โศล 4:หากทรงคิดว่าข้าพเจ้าสามารถเห็นรูปลักษณ์จักรวาลของพระองค์ โอ้ องค์ภควานฺ โอ้ เจ้าแห่งพลังอิทธิฤทธิ์ทั้งปวง โปรดกรุณาแสดงรูปลักษณ์จักรวาลอันหาที่สุดมิได้ของพระองค์แด่ข้าพเจ้าด้วย
โศล 5:องค์ภควานฺตรัสว่า อรฺชุน ที่รัก โอ้ โอรสพระนาง ปฺฤถา บัดนี้จงดูความมั่งคั่งของข้า รูปลักษณ์ทิพย์ที่มีสีสันหลากหลายเป็นจำนวนร้อยๆพันๆรูป
โศล 6:โอ้ ผู้ยอดเยี่ยมแห่ง ภารต ณ ที่นี้จงดูปรากฏการณ์ต่างๆของ อาทิตฺย, วสุ, รุทฺร, อศฺวินี กุมาร และเทวดาองค์อื่นๆทั้งหมด จงดูสิ่งมหัศจรรย์มากมายนี้ซึ่งไม่มีผู้ใดเคยเห็นหรือได้ยินมาก่อน
โศล 7:โอ้ อรฺชุน สิ่งใดที่เธอปรารถนาจะเห็น จงดูในร่างนี้ของข้าได้ทันที รูปลักษณ์จักรวาลนี้สามารถที่จะแสดงทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอปรารถนาจะเห็น และทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอปรารถนาจะเห็นในอนาคต ณ บัดนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งเคลื่อนที่และไม่เคลื่อนที่ได้มาอยู่ตรงนี้ อยู่ในสถานที่เดียวกันอย่างสมบูรณ์
โศล 8:แต่เธอไม่สามารถเห็นข้าด้วยดวงตาปัจจุบันของเธอ ดังนั้นข้าจะให้จักษุทิพย์แก่เธอ จงดูอิทธิฤทธิ์ความมั่งคั่งของข้า
โศล 9:สญฺชย กล่าวว่า โอ้ กษัตริย์ หลังจากดำรัสเช่นนั้นแล้ว พระผู้เป็นเจ้าสูงสุดแห่งพลังอิทธิฤทธิ์ทั้งหลาย องค์ภควานฺทรงแสดงรูปลักษณ์จักรวาลแด่ อรฺชุน
โศล 10-11:อรฺชุน ทรงเห็นภายในรูปลักษณ์จักรวาลนั้นว่ามีพระโอษฐ์ไม่มีที่สิ้นสุด พระเนตรไม่มีที่สิ้นสุด ภาพอัศจรรย์ไม่มีที่สิ้นสุด รูปลักษณ์ที่ประดับไปด้วยเครื่องประดับสวรรค์มากมาย และทรงถืออาวุธทิพย์มากมาย ทรงคล้องพวกมาลัยและอาภรณ์สวรรค์มากมาย มีน้ำหอมมากมายที่ชโลมไปทั่วพระวรกายของพระองค์ ทั้งหมดนั้นน่าอัศจรรย์ สว่างไสว ไม่มีที่สิ้นสุด และแผ่กระจายไปทั่ว
โศล 12:หากดวงอาทิตย์เป็นร้อยๆพันๆดวงขึ้นบนท้องฟ้าในบัดดล แสงของดวงอาทิตย์เหล่านี้อาจคล้ายกับรัศมีขององค์ภควานฺในรูปลักษณ์จักรวาลนั้น
โศล 13:ในขณะนั้น อรฺชุน ทรงสามารถเห็นรูปลักษณ์จักรวาลขององค์ภควานฺ ภาคที่แบ่งแยกอันไม่สิ้นสุดของจักรวาลสถิต ณ ที่เดียว ถึงแม้ว่าแบ่งแยกออกไปเป็นหลายๆพัน
โศล 14:จากนั้นด้วยความสับสนและอัศจรรย์ใจ อรฺชุน ขนลุกตั้งชัน ทรงก้มศีรษะแสดงความเคารพด้วยสองมือพนม อรฺชุน ทรงเริ่มถวายบทมนต์แด่องค์ภควานฺ
โศล 15:อรฺชุน ตรัสว่า ศฺรี กฺฤษฺณที่รัก ข้าพเจ้าเห็นมวลเทวดาและมวลสิ่งมีชีวิตมารวมกันอยู่ในพระวรกายของพระองค์ ข้าพเจ้าเห็นพระพรหมทรงประทับอยู่บนดอกบัว พร้อมทั้งพระศิวะ เหล่านักปราชญ์ และนาคทิพย์ทั้งหลาย
โศล 16:โอ้ พระผู้เป็นเจ้าแห่งจักรวาล โอ้ รูปลักษณ์จักรวาล ข้าพเจ้าทรงเห็นพระกร พระนาภี พระโอษฐ์ และพระเนตรมากมายในพระวรกายของพระองค์แผ่ขยายไปทุกหนทุกแห่ง ไม่มีที่สิ้นสุด ข้าพเจ้าทรงไม่เห็นจุดจบ จุดตรงกลาง และจุดเริ่มต้นในพระองค์
โศล 17:รูปลักษณ์ของพระองค์นั้นเห็นได้ยากเนื่องจากรัศมีอันโชติช่วงที่แผ่ขยายไปทุกๆด้านเหมือนกับไฟอันโชติช่วงหรือแสงรัศมีของดวงอาทิตย์ที่วัดไม่ได้ ถึงกระนั้นข้าพเจ้ายังเห็นรูปลักษณ์อันโชติช่วงนี้ทุกหนทุกแห่ง ทรงประดับไปด้วยมงกุฎ คทา และกงจักร
โศล 18:พระองค์ทรงเป็นจุดมุ่งหมายแรกที่สูงสุด ทรงเป็นที่พำนักพักพิงสุดท้ายของจักรวาลทั้งหมดนี้ ทรงไม่รู้จักหมดสิ้น และทรงเป็นผู้อาวุโสที่สุด พระองค์ทรงเป็นผู้ทะนุบำรุงศาสนานิรันดร องค์ภควานฺนี่คือความเห็นของข้าพเจ้า
โศล 19:พระองค์ทรงปราศจากจุดเริ่มต้น จุดตรงกลาง และจุดจบ พระบารมีของพระองค์นั้นไม่มีที่สิ้นสุด พระองค์ทรงมีพระกรจำนวนนับไม่ถ้วน ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์คือพระเนตรของพระองค์ ข้าพเจ้าทรงเห็นพระองค์พร้อมกับไฟอันโชติช่วงออกมาจากพระโอษฐ์ได้เผาไหม้จักรวาลทั้งหมดนี้ด้วยรัศมีของพระองค์
โศล 20:ถึงแม้ทรงเป็นหนึ่ง พระองค์ยังทรงแผ่กระจายไปทั่วนภากาศ ดาวเคราะห์ต่างๆและช่องว่างระหว่างสิ่งทั้งหลาย โอ้ ผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อได้เห็นรูปลักษณ์อันน่าอัศจรรย์และน่าสะพรึงกลัวนี้ ระบบดาวเคราะห์ทั้งหลายยุ่งเหยิงไปหมด
โศล 21:กองทัพเทวดาทั้งหลายศิโรราบต่อหน้าพระองค์และเสด็จเข้าไปในพระองค์ บางองค์กลัวมากทรงถวายบทมนต์ด้วยมือพนม กลุ่มนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่และมนุษย์ผู้สมบูรณ์ร้องว่า “สันติภาพทั้งปวง!” ภาวนาแด่พระองค์ด้วยการร้องเพลงจากบทมนต์พระเวท
โศล 22:ปรากฏการณ์ต่างๆของพระศิวะ บรรดา อาทิตฺย, เหล่า วสุ, เหล่า สาธฺย, เหล่า วิเศฺวเทว, อศฺวี ทั้งสอง, เหล่า มรุตฺ, เหล่าบรรพบุรุษ, เหล่า คนฺธรฺว, เหล่า ยกฺษ, เหล่า อสุร และเหล่าเทวดาที่สมบูรณ์ ต่างมองดูพระองค์ด้วยความมหัศจรรย์ใจ
โศล 23:โอ้ นักรบผู้ยิ่งใหญ่ ดาวเคราะห์ทั้งหมดรวมทั้งเหล่าเทวดาทรงตกใจที่ได้เห็นรูปลักษณ์อันยิ่งใหญ่ของพระองค์ที่ทรงมีพระพักตร์ พระเนตร พระกร พระเพลา พระนาภี และพระทนต์อันน่ากลัวมากมาย ขณะที่ทั้งหมดตกใจ ข้าพเจ้าก็ตกใจด้วยเช่นเดียวกัน
โศล 24:โอ้ พระวิษณุผู้ทรงแผ่กระจายไปทั่ว การที่ได้เห็นพระองค์พร้อมทั้งรัศมีที่มีสีสันเจิดจรัสมากมายจรดท้องฟ้า ช่องว่างระหว่างพระโอษฐ์ของพระองค์และพระเนตรที่แวววาวมาก จิตใจของข้ายุ่งเหยิงด้วยความกลัว ข้าพเจ้าไม่สามารถรักษาความมั่นคงหรือความสงบของจิตใจไว้ได้
โศล 25:โอ้ ภควานฺของปวงเทวดา โอ้ ที่พักพิงของหมู่ดาวเคราะห์ทรงโปรดเมตตาต่อข้าพเจ้า ผู้ไม่สามารถรักษาความสมดุลไว้ได้เมื่อได้เห็นพระพักตร์อันเจิดจรัส และพระทนต์อันน่ากลัวเสมือนดั่งพญายมของพระองค์ ข้ารู้สึกสับสนในทุกๆทิศทาง
โศล 26-27:บุตรของ ธฺฤตราษฺฏฺร ทั้งหมด และเหล่ากษัตริย์พันธมิตร รวมทั้ง ภีษฺม โทฺรณ กรฺณ พร้อมทั้งผู้นำทหารของพวกเราด้วย ทั้งหมดรีบเร่งเข้าไปในพระโอษฐ์อันน่าสะพรึงกลัวของพระองค์ ข้าพเจ้าเห็นบางคนศีรษะฟาดไปติดอยู่ที่ระหว่างพระทนต์ของพระองค์
โศล 28:เหมือนกับคลื่นในแม่น้ำมากมายที่ไหลลงสู่มหาสมุทรฉันใด นักรบผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายเหล่านี้ก็ไหลเข้าไปในพระโอษฐ์อันร้อนโชติช่วงของพระองค์ฉันนั้น
โศล 29:ข้าพเจ้าเห็นผู้คนทั้งหลายรีบเร่งด้วยความเร็วสูงเข้าไปในพระโอษฐ์ของพระองค์ เหมือนกับแมลงเม่าพุ่งเข้าสู่ความตายในกองไฟที่ลุกโชติช่วง
โศล 30:โอ้ พระวิษณุข้าพเจ้าเห็นพระองค์ทรงกลืนผู้คนทั้งหมดจากทั่วทุกสารทิศด้วยพระโอษฐ์มากมายที่ลุกเป็นไฟของพระองค์ ทรงปกคลุมจักรวาลทั้งหมดด้วยรัศมีของพระองค์ พระองค์ทรงปรากฏด้วยแสงรัศมีที่ร้อนแผดเผาอย่างน่ากลัว
โศล 31:โอ้ พระผู้เป็นเจ้าของปวงเทวดา ผู้ทรงมีรูปลักษณ์ที่ดุร้ายมาก ได้โปรดบอกข้าว่าพระองค์คือใคร ข้าขอแสดงความเคารพแด่พระองค์ผู้ทรงเป็นพระผู้เป็นเจ้าองค์แรก ได้โปรดกรุณาต่อข้า ข้าปรารถนาที่จะทราบเกี่ยวกับพระองค์ เนื่องจากข้าพเจ้าไม่ทราบว่าอะไรคือพระภารกิจของพระองค์
โศล 32:บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าตรัสว่า ข้าคือกาลเวลาอันยิ่งใหญ่ที่ทำลายโลกทั้งหลาย ข้ามาที่นี่เพื่อทำลายผู้คนทั้งหมด ยกเว้นแต่เธอ (พวก ปาณฺฑว) ทหารทั้งสองฝ่ายที่นี้จะถูกสังหารหมด
โศล 33:ดังนั้นจงลุกขึ้น เตรียมตัวสู้แล้วเธอจะได้รับการสรรเสริญ เอาชนะศัตรูและมีความสุขกับอาณาจักรที่เจริญรุ่งเรือง จากการตระเตรียมของข้าพวกเขาได้ตายไปแล้ว และเธอ โอ้ สวฺยสาจี เป็นเครื่องมือในการต่อสู้
โศล 34:โทฺรณ, ภีษฺม, ชยทฺรถ, กรฺณ และนักรบผู้ยิ่งใหญ่อื่นๆข้าได้ทำลายไปเรียบร้อยแล้ว ฉะนั้นจงสังหารพวกเขา และไม่ต้องกังวลใจ เพียงแต่สู้ แล้วเธอจะกำราบเหล่าศัตรูในสนามรบ
โศล 35:สญฺชย กล่าวแด่ ธฺฤตราษฺฏฺร ว่า โอ้ พระราชา หลังจากทรงได้ยินคำพูดเหล่านี้จากบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าแล้ว อรฺชุน ผู้ที่ตัวสั่นไปหมดทรงถวายความเคารพด้วยสองมือพนมหลายต่อหลายครั้ง อรฺชุน ตรัสต่อองค์กฺฤษฺณด้วยความกลัวและด้วยเสียงที่ตะกุกตะกักดังต่อไปนี้
โศล 36:อรฺชุน ตรัสว่า โอ้ เจ้าแห่งประสาทสัมผัส ทั้งโลกรื่นเริงยินดีที่ได้ยินพระนามของพระองค์ ดังนั้น ทุกคนจึงมายึดมั่นอยู่ที่พระองค์ แม้ว่ามนุษย์ผู้สมบูรณ์ถวายความเคารพแด่พระองค์แต่เหล่ามารกลัวและหลบหนีไปที่นั่นที่นี่ สิ่งเหล่านี้ได้มีการกระทำลงไปอย่างถูกต้อง
โศล 37:โอ้ ผู้ยิ่งใหญ่ ยิ่งใหญ่กว่าแม้แต่พระพรหม พระองค์ทรงเป็นผู้สร้างองค์แรก แล้วเหตุไฉนพวกเขาจึงไม่ถวายความเคารพแด่พระองค์เล่า โอ้ ผู้ไร้ขีดจำกัด พระผู้เป็นเจ้าของปวงเทวดา ที่พักพิงของจักรวาล พระองค์ทรงเป็นแหล่งกำเนิดที่อยู่ยงคงกระพัน เป็นแหล่งกำเนิดของแหล่งกำเนิดทั้งปวง เป็นทิพย์เหนือปรากฏการณ์ทางวัตถุนี้
โศล 38:พระองค์ทรงเป็นภควานองค์เดิม ทรงอาวุโสที่สุด ทรงเป็นร่มบรมโพธิสมภารของโลกจักรวาลที่ประจักษ์นี้ ทรงเป็นผู้รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง และทรงเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่ควรรู้ พระองค์ทรงเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรสูงสุด ทรงอยู่เหนือระดับต่างๆทางวัตถุ โอ้ รูปลักษณ์ที่ไร้ขอบเขตปรากฏการณ์ทางจักรวาลทั้งหมดนี้แผ่กระจายออกมาจากพระองค์
โศล 39:พระองค์ทรงเป็นลมและทรงเป็นผู้ควบคุมสูงสุด ทรงเป็นไฟ ทรงเป็นน้ำ และทรงเป็นพระจันทร์ พระองค์ทรงเป็นพระพรหมผู้ทรงเป็นชีวิตแรก และทรงเป็นพระปัยกา ดังนั้นข้าพเจ้าขอแสดงความเคารพอย่างสูงแด่พระองค์หนึ่งพันครั้ง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
โศล 40:ขอถวายความเคารพแด่พระองค์จากด้านหน้า จากด้านหลังและจากทุกๆด้าน โอ้ พลังที่ไร้ขีดจำกัด พระองค์ทรงเป็นเจ้าของอำนาจที่ไร้ขอบเขต พระองค์ทรงแผ่กระจายไปทั่ว ดังนั้นพระองค์ทรงเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง
โศล 41-42:ด้วยความคิดว่าพระองค์ทรงเป็นพระสหาย ข้าเรียกพระองค์อย่างไม่ใคร่ครวญว่า “โอ้ กฺฤษฺณ” “โอ้ ยาทว” “โอ้ เพื่อนข้า” โดยไม่ทราบถึงพระบารมีของพระองค์ ได้โปรดให้อภัยโทษแก่ข้าที่กระทำต่อพระองค์ด้วยความบ้าคลั่งหรือด้วยความรัก ข้าพเจ้าไม่ให้เกียรติต่อพระองค์หลายครั้ง ได้ล้อเล่นกับพระองค์ขณะที่เราพักผ่อนหย่อนใจ นอนบนเตียงเดียวกัน นั่งหรือรับประทานอาหารด้วยกัน บางครั้งอยู่ด้วยกันสองคนและบางครั้งอยู่ต่อหน้าเพื่อนๆหลายคน โอ้ ผู้ไม่มีความผิดพลาดได้โปรดกรุณายกโทษแก่ข้าพเจ้ากับความผิดพลาดทั้งหลาย
โศล 43:พระองค์ทรงเป็นพระบิดาแห่งปรากฏการณ์ทางจักรวาลที่สมบูรณ์ของสิ่งที่เคลื่อนไหวและไม่เคลื่อนไหวนี้ พระองค์ทรงเป็นผู้นำที่ควรเคารพบูชา ทรงเป็นพระอาจารย์ทิพย์สูงสุด ไม่มีผู้ใดเทียบเท่าพระองค์ และไม่มีผู้ใดสามารถมาเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ แล้วจะมีผู้ใดภายในสามโลกยิ่งใหญ่ไปกว่าพระองค์ได้อย่างไร โอ้ พระผู้เป็นเจ้าแห่งพลังที่วัดไม่ได้
โศล 44:พระองค์ทรงเป็นองค์ภควานฺที่ทุกๆชีวิตเคารพบูชา ดังนั้นข้าพเจ้าขอก้มลงกราบแสดงความเคารพอย่างสูง และขอพระเมตตาจากพระองค์เหมือนกับบิดาอดทนต่อความอวดดีของบุตร เพื่อนอดทนต่อความทะลึ่งของเพื่อน หรือสามีอดทนต่อความสนิทสนมของภรรยา ได้โปรดกรุณาอดทนต่อความผิดพลาดที่ข้าพเจ้าอาจล่วงเกินต่อพระองค์
โศล 45:หลังจากได้เห็นรูปลักษณ์จักรวาลที่ไม่เคยเห็นมาก่อนนี้ ข้าพเจ้ารู้สึกดีใจ แต่ในขณะเดียวกันจิตใจของข้าสับสนด้วยความกลัว ฉะนั้น ได้โปรดกรุณาเปิดเผยรูปลักษณ์องค์ภควานฺอีกครั้ง โอ้ พระเจ้าของปวงเทวดา โอ้ ที่พักพิงแห่งจักรวาล
โศล 46:โอ้ รูปลักษณ์จักรวาล โอ้ พระเจ้าพันกร ข้าพเจ้าทรงปรารถนาเห็นพระองค์ในรูปลักษณ์สี่กรที่ทรงมงกุฏพร้อมทั้งคทา กงจักร สังข์ และดอกบัวที่พระกร ข้าพเจ้าปรารถนาจะเห็นพระองค์ในรูปลักษณ์นั้น
โศล 47:บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าตรัสว่า อรฺชุน ที่รัก ด้วยพลังเบื้องสูงของข้า ข้ายินดีจะแสดงให้เธอเห็นรูปลักษณ์จักรวาลที่สูงสุดภายในโลกวัตถุนี้ ไม่มีผู้ใดเคยเห็นรูปลักษณ์เดิมนี้มาก่อน ซึ่งไร้ขอบเขตและเต็มไปด้วยรัศมีที่เจิดจรัส
โศล 48:โอ้ ผู้ยอดเยี่ยมในหมู่นักรบแห่ง กุรุ ไม่เคยมีผู้ใดก่อนหน้าเธอได้เห็นรูปลักษณ์จักรวาลของข้านี้ ไม่ว่าจากการศึกษาคัมภีร์พระเวท จากการปฏิบัติพิธีบูชาต่างๆ จากการให้ทาน จากการทำบุญ หรือจากการบำเพ็ญเพียรอย่างเคร่งครัดก็ยังไม่มีผู้ใดที่สามารถเห็นรูปลักษณ์นี้ในโลกวัตถุได้
โศล 49:จากการเห็นรูปลักษณ์อันน่ากลัวของข้านี้ทำให้เธอยุ่งเหยิงและสับสน บัดนี้ขอให้จบลง สาวกของข้าเป็นอิสระจากสิ่งรบกวนทั้งหลายอีกครั้ง ด้วยจิตที่สงบ เธอจะสามารถเห็นรูปลักษณ์ที่เธอปรารถนา ณ บัดนี้
โศล 50:สญฺชย กล่าวต่อ ธฺฤตราษฺฏฺร ว่า องค์ภควานฺ ศฺรีกฺฤษฺณหลังจากตรัสกับ อรฺชุน แล้วทรงแสดงรูปลักษณ์สี่กรอันแท้จริงของพระองค์ และในที่สุดทรงแสดงรูปลักษณ์สองกรเพื่อเป็นการให้กำลังใจ อรฺชุน ที่ทรงกำลังกลัวอยู่
โศล 51:ดังนั้น เมื่อ อรฺชุน ทรงเห็นองค์กฺฤษฺณในรูปลักษณ์เดิมของพระองค์แล้วจึงตรัสว่า โอ้ ชนารฺทน เมื่อได้เห็นรูปลักษณ์คล้ายมนุษย์ที่มีความสง่างามมากนี้ บัดนี้ข้าตั้งสติได้แล้ว และได้กลับคืนสู่สภาพตามธรรมชาติเดิมของข้าพเจ้า
โศล 52:บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าตรัสว่า อรฺชุน ที่รัก รูปลักษณ์ของข้าที่เธอกำลังเห็นอยู่นี้เป็นสิ่งยากมากที่จะเห็นได้ แม้แต่เหล่าเทวดายังแสวงหาโอกาสเสมอที่จะได้เห็นรูปลักษณ์อันเป็นที่รักยิ่งนี้
โศล 53:รูปลักษณ์ที่กำลังเห็นด้วยจักษุทิพย์ของเธอนั้น การศึกษาคัมภีร์พระเวท การปฏิบัติบำเพ็ญเพียรอย่างเคร่งครัด การให้ทาน หรือการบูชาไม่สามารถเข้าใจได้ มิใช่ว่าปฏิบัติตามวิธีเหล่านี้แล้วจะสามารถเห็นข้าตามความเป็นจริงได้
โศล 54:อรฺชุน ที่รัก การอุทิศตนเสียสละรับใช้ที่ไม่แบ่งแยกเท่านั้นจึงสามารถเข้าใจข้าตามความเป็นจริง ซึ่งยืนอยู่ต่อหน้าเธอ และสามารถเห็นได้โดยตรง ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เธอจะสามารถเข้าไปในความเร้นลับแห่งการเข้าใจข้าได้
โศล 55:อรฺชุน ที่รัก ผู้ปฏิบัติในการอุทิศตนเสียสละรับใช้ข้าด้วยความบริสุทธิ์ใจ เป็นอิสระจากมลทินแห่งกิจกรรมเพื่อผลทางวัตถุ และการคาดคะเนทางจิต ผู้ที่ทำงานให้แก่ข้า มีข้าเป็นจุดมุ่งหมายสูงสุดในชีวิต และเป็นมิตรกับทุกๆชีวิตแน่นอนว่าเขาจะมาหาข้า