ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 23

rūpaṁ mahat te bahu-vaktra-netraṁ
mahā-bāho bahu-bāhūru-pādam
bahūdaraṁ bahu-daṁṣṭrā-karālaṁ
dṛṣṭvā lokāḥ pravyathitās tathāham
รูปํ มหตฺ เต พหุ-วกฺตฺร-เนตฺรํ
มหา-พาโห พหุ-พาหูรุ-ปาทมฺ
พหูทรํ พหุ-ทํษฺฏฺรา-กราลํ
ทฺฤษฺฏฺวา โลกาห์ ปฺรวฺยถิตาสฺ ตถาหมฺ
รูปมฺ — รูปลักษณ์, มหตฺ — ยิ่งใหญ่มาก, เต — ของพระองค์, พหุ — มากมาย, วกฺตฺร — พระพักตร์, เนตฺรมฺ — พระเนตร, มหา-พาโห — โอ้ นักรบผู้ยิ่งใหญ่, พหุ — มากมาย, พาหุ — พระกร, อูรุ — พระอุรุ, ปาทมฺ — พระเพลา, พหุ-อุทรมฺ — พระนาภีมากมาย, พหุ-ทํษฺฏฺรา — พระทนต์มากมาย, กราลมฺ — น่ากลัว, ทฺฤษฺฏฺวา — เห็น, โลกาห์ — โลกทั้งหมด, ปฺรวฺยถิตาห์ — ยุ่งเหยิง, ตถา — คล้ายๆกัน, อหมฺ — ข้าพเจ้า

คำแปล

โอ้ นักรบผู้ยิ่งใหญ่ ดาวเคราะห์ทั้งหมดรวมทั้งเหล่าเทวดาทรงตกใจที่ได้เห็นรูปลักษณ์อันยิ่งใหญ่ของพระองค์ที่ทรงมีพระพักตร์ พระเนตร พระกร พระเพลา พระนาภี และพระทนต์อันน่ากลัวมากมาย ขณะที่ทั้งหมดตกใจ ข้าพเจ้าก็ตกใจด้วยเช่นเดียวกัน