ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 24

nabhaḥ-spṛśaṁ dīptam aneka-varṇaṁ
vyāttānanaṁ dīpta-viśāla-netram
dṛṣṭvā hi tvāṁ pravyathitāntar-ātmā
dhṛtiṁ na vindāmi śamaṁ ca viṣṇo
นภห์-สฺปฺฤศํ ทีปฺตมฺ อเนก-วรฺณํ
วฺยาตฺตานนํ ทีปฺต-วิศาล-เนตฺรมฺ
ทฺฤษฺฏฺวา หิ ตฺวำ ปฺรวฺยถิตานฺตรฺ-อาตฺมา
ธฺฤตึ น วินฺทามิ ศมํ จ วิษฺโณ
นภห์-สฺปฺฤศมฺ — จรดท้องฟ้า, ทีปฺตมฺ — ส่องแสง, อเนก — มากมาย, วรฺณมฺ — หลากสี, วฺยาตฺต — เปิด, อานนมฺ — พระโอษฐ์, ทีปฺต — ส่องแสง, วิศาล — ยิ่งใหญ่มาก, เนตฺรมฺ — พระเนตร, ทฺฤษฺฏฺวา — เห็น, หิ — แน่นอน, ตฺวามฺ — พระองค์, ปฺรวฺยถิต — ยุ่งเหยิง, อนฺตห์ — ภายใน, อาตฺมา — วิญญาณ, ธฺฤติมฺ — มั่นคง, — ไม่, วินฺทามิ — ข้าพเจ้ามี, ศมมฺ — จิตใจที่สงบ, — เช่นกัน, วิษฺโณ — โอ้ พระวิษฺณุ

คำแปล

โอ้ พระวิษณุผู้ทรงแผ่กระจายไปทั่ว การที่ได้เห็นพระองค์พร้อมทั้งรัศมีที่มีสีสันเจิดจรัสมากมายจรดท้องฟ้า ช่องว่างระหว่างพระโอษฐ์ของพระองค์และพระเนตรที่แวววาวมาก จิตใจของข้ายุ่งเหยิงด้วยความกลัว ข้าพเจ้าไม่สามารถรักษาความมั่นคงหรือความสงบของจิตใจไว้ได้