ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 26-27

amī ca tvāṁ dhṛtarāṣṭrasya putrāḥ
sarve sahaivāvani-pāla-saṅghaiḥ
bhīṣmo droṇaḥ sūta-putras tathāsau
sahāsmadīyair api yodha-mukhyaiḥ
อมี จ ตฺวำ ธฺฤตราษฺฏฺรสฺย ปุตฺราห์
สเรฺว สไหวาวนิ-ปาล-สงฺไฆห์
ภีษฺโม โทฺรณห์ สูต-ปุตฺรสฺ ตถาเสา
สหาสฺมทีไยรฺ อปิ โยธ-มุไขฺยห์
vaktrāṇi te tvaramāṇā viśanti
daṁṣṭrā-karālāni bhayānakāni
kecid vilagnā daśanāntareṣu
sandṛśyante cūrṇitair uttamāṅgaiḥ
วกฺตฺราณิ เต ตฺวรมาณา วิศนฺติ
ทํษฺฏฺรา-กราลานิ ภยานกานิ
เกจิทฺ วิลคฺนา ทศนานฺตเรษุ
สนฺทฺฤศฺยนฺเต จูรฺณิไตรฺ อุตฺตมางฺไคห์
อมี — เหล่านี้, — เช่นกัน, ตฺวามฺ — พระองค์, ธฺฤตราษฺฏฺรสฺย — ของ ธฺฤตราษฺฏฺร, ปุตฺราห์ — บรรดาบุตร, สเรฺว — ทั้งหมด, สห — กับ, เอว — แน่นอน, อวนิ-ปาล — กษัตริย์ นักรบ, สงฺไฆห์ — กลุ่มต่าง, ภีษฺมห์ — บีชมะเดวะ, โทฺรณห์ — โดรณาชารยะ, สูต-ปุตฺรห์กรฺณ, ตถา — เช่นกัน, อเสา — นั้น, สห — กับ, อสฺมทีไยห์ — ของเรา, อปิ — เช่นกัน, โยธ-มุไขฺยห์ — ผู้นำในหมู่นักรบ, วกฺตฺราณิ — พระโอษฐ์, เต — ของพระองค์, ตฺวรมาณาห์ — รีบเร่ง, วิศนฺติ — เข้าไป, ทํษฺฏฺรา — พระทนต์, กราลานิ — น่ากลัว, ภยานกานิ — น่ากลัวมาก, เกจิตฺ — บ้าง, วิลคฺนาห์ — ยึดติดอยู่, ทศน-อนฺตเรษุ — ระหว่างพระทนต์, สนฺทฺฤศฺยนฺเต — ได้เห็น, จูรฺณิไตห์ — ด้วยการฟาด, อุตฺตม-องฺไคห์ — ศีรษะ

คำแปล

บุตรของ ธฺฤตราษฺฏฺร ทั้งหมด และเหล่ากษัตริย์พันธมิตร รวมทั้ง ภีษฺม โทฺรณ กรฺณ พร้อมทั้งผู้นำทหารของพวกเราด้วย ทั้งหมดรีบเร่งเข้าไปในพระโอษฐ์อันน่าสะพรึงกลัวของพระองค์ข้าพเจ้าเห็นบางคนศีรษะฟาดไปติดอยู่ที่ระหว่างพระทนต์ของพระองค์

คำอธิบาย

โศลกก่อนหน้านี้องค์กฺฤษฺณทรงสัญญากับ อรฺชุน ว่าจะแสดงสิ่งที่ อรฺชุน ทรงสนใจมาก บัดนี้ อรฺชุน ทรงเห็นผู้นำของฝ่ายตรงข้าม (ภีษฺม โทฺรณ กรฺณ และบุตรทั้งหมดของ ธฺฤตราษฺฏฺร) และกองกำลังทหารของทั้งสองฝ่าย ทั้งหมดนั้นกำลังถูกทำลายเช่นนี้แสดงให้เห็นว่าหลังจากผู้ที่มาชุมนุมกันที่ กุรุกฺเษตฺร เกือบทั้งหมดตายไป อรฺชุน จะทรงได้รับชัยชนะ ได้กล่าวไว้ที่นี้ด้วยว่า ภีษฺม ผู้ที่ไม่มีผู้ใดสามารถเอาชนะได้จะถูกบดขยี้ และ กรฺณ ก็จะถูกทำลายเช่นเดียวกัน ไม่เพียงแต่นักรบผู้ยิ่งใหญ่ของฝ่ายตรงข้าม เช่น ภีษฺม ถูกทำลายแม้แต่ยอดนักรบของฝ่าย อรฺชุน เองบางคนจะถูกทำลายเช่นเดียวกัน