ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 29

yathā pradīptaṁ jvalanaṁ pataṅgā
viśanti nāśāya samṛddha-vegāḥ
tathaiva nāśāya viśanti lokās
tavāpi vaktrāṇi samṛddha-vegāḥ
ยถา ปฺรทีปฺตํ ชฺวลนํ ปตงฺคา
วิศนฺติ นาศาย สมฺฤทฺธ-เวคาห์
ตไถว นาศาย วิศนฺติ โลกาสฺ
ตวาปิ วกฺตฺราณิ สมฺฤทฺธ-เวคาห์
ยถา — เหมือนดัง, ปฺรทีปฺตมฺ — โชติช่วง, ชฺวลนมฺ — ไฟ, ปตงฺคาห์ — พระโอษฐ์, วิศนฺติ — เข้าไป, นาศาย — เพื่อทำลาย, สมฺฤทฺธ — สูงสุด, เวคาห์ — ความเร็ว, ตถา เอว — ในทำนองเดียวกัน, นาศาย — เพื่อการทำลาย, วิศนฺติ — เข้าไป, โลกาห์ — ผู้คนทั้งหมด, ตว — พระองค์, อปิ — เช่นกัน, วกฺตฺราณิ — พระโอษฐ์, สมฺฤทฺธ-เวคาห์ — ด้วยความเร็วสูงสุด

คำแปล

ข้าพเจ้าเห็นผู้คนทั้งหลายรีบเร่งด้วยความเร็วสูงเข้าไปในพระโอษฐ์ของพระองค์เหมือนกับแมลงเม่าพุ่งเข้าสู่ความตายในกองไฟที่ลุกโชติช่วง