ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบหก

ธรรมชาติทิพย์และธรรมชาติมาร

โศลก 18

ahaṅkāraṁ balaṁ darpaṁ
kāmaṁ krodhaṁ ca saṁśritāḥ
mām ātma-para-deheṣu
pradviṣanto ’bhyasūyakāḥ
อหงฺการํ พลํ ทรฺปํ
กามํ โกฺรธํ จ สํศฺริตาห์
มามฺ อาตฺม-ปร-เทเหษุ
ปฺรทฺวิษนฺโต ’ภฺยสูยกาห์
อหงฺการมฺ — อหังการ, พลมฺ — อำนาจ, ทรฺปมฺ — ความหยิ่งยโส, กามมฺ — ราคะ, โกฺรธมฺ — ความโกรธ, จ — เช่นกัน, สํศฺริตาห์ — ไปพึ่ง, มามฺ — ข้า, อาตฺม — ในพวกเขาเอง, ปร — และในผู้อื่น, เทเหษุ — ร่างกาย, ปฺรทฺวิษนฺตห์ — หมิ่นประมาท, อภฺยสูยกาห์ — อิจฉาริษยา

คำแปล

สับสนด้วยอหังการ อำนาจ ความยโส ราคะ และความโกรธ เหล่ามารอิจฉาริษยาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า ผู้ทรงประทับอยู่ภายในร่างกายของตนเอง และในร่างกายของบุคคลอื่นๆ และหมิ่นประมาทศาสนาที่แท้จริง

คำอธิบาย

คนมารต่อต้านความยิ่งใหญ่ขององค์ภควานฺเสมอ ไม่เชื่อในพระคัมภีร์ อิจฉาริษยาทั้งพระคัมภีร์และความมีอยู่ของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า สาเหตุก็เนื่องมาจากสิ่งที่สมมติว่าเป็นเกียรติยศ ทรัพย์สมบัติและอำนาจที่ตนสะสมโดยไม่รู้ว่าชาตินี้เป็นการเตรียมตัวเพื่อชาติหน้า เมื่อไม่รู้เช่นนี้อันที่จริงเขาอิจฉาริษยาตนเองรวมทั้งบุคคลอื่นๆด้วย เขาก้าวร้าวต่อร่างกายของผู้อื่นและตนเอง ไม่สนใจต่อการควบคุมสูงสุดของบุคลิกภาพแห่งพระเจ้า เนื่องจากไม่มีความรู้ และจากการอิจฉาริษยาพระคัมภีร์ และบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าเขาจะโต้เถียงเกี่ยวกับความมีอยู่ขององค์ภควานฺอย่างผิดๆ และปฏิเสธความเชื่อถือได้ของพระคัมภีร์ คิดว่าตัวเองมีอิสระและมีอำนาจในการกระทำทุกสิ่งทุกอย่าง คิดว่าเนื่องจากไม่มีผู้ใดมีอำนาจ มีกำลัง หรือความร่ำรวยเทียบเท่าตนเอง จึงสามารถทำสิ่งใดก็ได้และจะไม่มีผู้ใดสามารถหยุดยั้งเขาได้ ถ้าหากว่ามีศัตรูผู้อาจตรวจสอบความก้าวหน้าในกิจกรรมสนองประสาทสัมผัสของตนก็จะวางแผนใช้อำนาจขจัดศัตรูคนนี้เสีย