ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบหก

ธรรมชาติทิพย์และธรรมชาติมาร

โศลก 9

etāṁ dṛṣṭim avaṣṭabhya
naṣṭātmāno ’lpa-buddhayaḥ
prabhavanty ugra-karmāṇaḥ
kṣayāya jagato ’hitāḥ
เอตำ ทฺฤษฺฏิมฺ อวษฺฏภฺย
นษฺฏาตฺมาโน ’ลฺป-พุทฺธยห์
ปฺรภวนฺตฺยฺ อุคฺร-กรฺมาณห์
กฺษยาย ชคโต ’หิตาห์
เอตามฺ — นี้, ทฺฤษฺฏิมฺ — วิสัยทัศน์, อวษฺฏภฺย — ยอมรับ, นษฺฏ — สูญเสีย, อาตฺมานห์ — พวกเขา, อลฺป-พุทฺธยห์ — ผู้ด้อยปัญญา, ปฺรภวนฺติ — เฟื่องฟู, อุคฺร-กรฺมาณห์ — ปฏิบัติในกิจกรรมที่เจ็บปวด, กฺษยาย — เพื่อการทำลาย, ชคตห์ — ของโลก, อหิตาห์ — ไม่เป็นประโยชน์

คำแปล

ปฏิบัติตามข้อสรุปเช่นนี้ พวกมารผู้หลงตนเอง ไม่มีปัญญา ปฏิบัติการอันไร้ประโยชน์อันน่าสะพรึงกลัว หมายไว้เพื่อทำลายโลก

คำอธิบาย

เหล่ามารปฏิบัติในกิจกรรมที่จะนำไปสู่ความหายนะของโลก องค์ภควานฺทรงตรัส ที่นี้ว่า พวกนี้ด้อยปัญญา นักวัตถุนิยมที่ไม่มีแนวคิดแห่งองค์ภควานฺคิดว่าพวกตนเจริญก้าวหน้า แต่ตาม ภควัท-คีตา นั้นพวกนี้ไม่มีปัญญาและไร้ซึ่งเหตุผล พยายามรื่นเริงกับโลกวัตถุนี้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ดังนั้นจึงค้นคว้าบางสิ่งบางอย่างเพื่อสนองประสาทสัมผัสเสมอ การค้นคว้าของนักวัตถุนิยมเหล่านี้พิจารณาว่าเป็นความเจริญก้าวหน้าของวัฒนธรรมมนุษย์ แต่ผลก็คือผู้คนก้าวร้าวและโหดร้ายมากยิ่งขึ้น โหดร้ายต่อสัตว์และโหดร้ายต่อมนุษย์ด้วยกันเอง โดยไม่รู้ว่าควรประพฤติต่อผู้อื่นอย่างไร การฆ่าสัตว์โดดเด่นมากในหมู่มาร บุคคลเหล่านี้พิจารณาว่าเป็นศัตรูของโลกเพราะว่าในที่สุดพวกเขาจะค้นคว้าหรือสร้างบางสิ่งบางอย่างที่จะนำความหายนะมาสู่ทุกๆคน โดยทางอ้อมโศลกนี้ได้ทำนายการค้นพบระเบิดปรมณูซึ่งปัจจุบันนี้ทั่วทั้งโลกมีความภาคภูมิใจยิ่งนัก สงครามอาจเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้และอาวุธปรมณูเหล่านี้จะสร้างความหายนะ สิ่งเหล่านี้สร้างขึ้นมาเพื่อทำลายล้างโลกโดยเฉพาะและได้ระบุไว้ตรงนี้ เนื่องจากขาดคุณธรรมสังคมมนุษย์จึงค้นคว้าอาวุธเหล่านี้ซึ่งไม่ได้สร้างขึ้นมาเพื่อสันติภาพหรือความเจริญรุ่งเรืองของโลก