ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเจ็ด

ระดับแห่งความศรัทธา

โศลก 25

tad ity anabhisandhāya
phalaṁ yajña-tapaḥ-kriyāḥ
dāna-kriyāś ca vividhāḥ
kriyante mokṣa-kāṅkṣibhiḥ
ตทฺ อิตฺยฺ อนภิสนฺธาย
ผลํ ยชฺญ-ตปห์-กฺริยาห์
ทาน-กฺริยาศฺ จ วิวิธาห์
กฺริยนฺเต โมกฺษ-กางฺกฺษิภิห์
ตตฺ — นั้น, อิติ — ดังนั้น, อนภิสนฺธาย — ไม่ปรารถนา, ผลมฺ — ผลทางวัตถุ, ยชฺญ — แห่งการบูชา, ตปห์ — และการบำเพ็ญเพียร, กฺริยาห์ — กิจกรรม, ทาน — ของการให้ทาน, กฺริยาห์ — กิจกรรม, — เช่นกัน, วิวิธาห์ — ต่างๆ, กฺริยนฺเต — ปฏิบัติไป, โมกฺษ-กางฺกฺษิภิห์ — โดยพวกที่ปรารถนาความหลุดพ้นอย่างแท้จริง

คำแปล

เขาควรปฏิบัติพิธีบูชา บำเพ็ญเพียร และให้ทานต่างๆโดยไม่ปรารถนาผลประโยชน์ทางวัตถุ ด้วยคำว่า ตตฺ จุดมุ่งหมายของกิจกรรมทิพย์เหล่านี้ก็เพื่อให้เป็นอิสระจากพันธนาการทางวัตถุ

คำอธิบาย

เพื่อพัฒนาไปสู่สถานภาพทิพย์เราไม่ควรปฏิบัติเพื่อผลกำไรทางวัตถุใดๆ แต่ควรทำไปเพื่อผลประโยชน์สูงสุดในการย้ายไปยังอาณาจักรทิพย์ คืนสู่เหย้าคืนสู่องค์ภควานฺ