ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์แห่งการเสียสละ

โศลก 28

ayuktaḥ prākṛtaḥ stabdhaḥ
śaṭho naiṣkṛtiko ’lasaḥ
viṣādī dīrgha-sūtrī ca
kartā tāmasa ucyate
อยุกฺตห์ ปฺรากฺฤตห์ สฺตพฺธห์
ศโฐ ไนษฺกฺฤติโก ’ลสห์
วิษาที ทีรฺฆ-สูตฺรี จ
กรฺตา ตามส อุจฺยเต
อยุกฺตห์ — ไม่อ้างถึงคำสั่งสอนของพระคัมภีร์, ปฺรากฺฤตห์ — นักวัตถุนิยม, สฺตพฺธห์ — ดื้อ รั้น, ศฐห์ — หลอกลวง, ไนษฺกฺฤติกห์ — ชำนาญในการดูถูกผู้อื่น, อลสห์ — เกียจคร้าน, วิษาที — อารมณ์เสีย, ทีรฺฆ-สูตฺรี — ผลัดวันประกันพรุ่ง, — เช่นกัน, กรฺตา — ผู้ทำงาน, ตามสห์ — ในระดับอวิชชา, อุจฺยเต — กล่าวว่าเป็น

คำแปล

ผู้ทำงานที่ละเมิดคำสั่งสอนของพระคัมภีร์เสมอ เป็นนักวัตถุนิยม ดื้อรั้น ขี้โกง ชำนาญในการดูถูกผู้อื่น เกียจคร้าน อารมณ์เสียเสมอ และผัดวันประกันพรุ่งกล่าวว่าเป็นผู้ทำงานในระดับอวิชชา

คำอธิบาย

ในคำสั่งสอนของพระคัมภีร์เราพบว่างานชนิดใดควรปฏิบัติและงานชนิดใดไม่ควรปฏิบัติ พวกที่ไม่สนใจต่อคำสั่งสอนเหล่านี้ปฏิบัติในงานที่ไม่ควรทำโดยทั่วไปเป็นนักวัตถุนิยม เขาทำงานตามระดับแห่งธรรมชาติไม่ทำตามคำสั่งสอนของพระคัมภีร์ ผู้ปฏิบัติงานเหล่านี้ไม่สุภาพ และโดยทั่วไปฉลาดแกมโกงและชำนาญในการดูถูกผู้อื่นเสมอ เกียจคร้านมาก ถึงแม้มีงานบางอย่างต้องทำแต่ทำไม่ดีและจะผัดไว้ทำภายหลัง ดังนั้นดูเหมือนว่าจะมีอารมณ์เสียอยู่เสมอ ชอบผัดวันประกันพรุ่ง สิ่งใดสามารถทำให้เสร็จภายในหนึ่งชั่วโมงก็จะลากทำไปเป็นปี ผู้ปฏิบัติงานเช่นนี้สถิตในระดับอวิชชา