ยตฺ — ซึ่ง, ตตฺ — นั้น, อเคฺร — ในตอนต้น, วิษมฺ อิว — เหมือนยาพิษ, ปริณาเม — ในบั้นปลาย, อมฺฤต — น้ำทิพย์, อุปมมฺ — เปรียบเทียบกับ, ตตฺ — นั้น, สุขมฺ — ความสุข, สาตฺตฺวิกมฺ — ในระดับความดี, โปฺรกฺตมฺ — กล่าวว่า, อาตฺม — ในตัว, พุทฺธิ — ของปัญญา, ปฺรสาท-ชมฺ — เกิดจากความพึงพอใจ