วิษย — ของอายตนะภายนอก, อินฺทฺริย — และประสาทสัมผัส, สํโยคาตฺ — จากการรวมกัน, ยตฺ — ซึ่ง, ตตฺ — นั้น, อเคฺร — ในตอนต้น, อมฺฤต-อุปมมฺ — เหมือนกับน้ำทิพย์, ปริณาเม — ในบั้นปลาย, วิษมฺ อิว — เหมือนยาพิษ, ตตฺ — นั้น, สุขมฺ — ความสุข, ราชสมฺ — ในระดับตัณหา, สฺมฺฤตมฺ — พิจารณาว่า