สรฺว-คุหฺย-ตมมฺ — ลับที่สุด, ภูยห์ — อีกครั้งหนึ่ง, ศฺฤณุ — จงฟัง, เม — จากข้า, ปรมมฺ — สูงสุด, วจห์ — คำสั่งสอน, อิษฺฏห์ อสิ — เธอเป็นที่รัก, เม — ของข้า, ทฺฤฒมฺ — มาก, อิติ — ดังนั้น, ตตห์ — จึง, วกฺษฺยามิ — ข้าตรัส, เต — เพื่อเธอ, หิตมฺ — ประโยชน์