ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์แห่งการเสียสละ

โศลก 68

ya idaṁ paramaṁ guhyaṁ
mad-bhakteṣv abhidhāsyati
bhaktiṁ mayi parāṁ kṛtvā
mām evaiṣyaty asaṁśayaḥ
ย อิทํ ปรมํ คุหฺยํ
มทฺ-ภกฺเตษฺวฺ อภิธาสฺยติ
ภกฺตึ มยิ ปรำ กฺฤตฺวา
มามฺ เอไวษฺยตฺยฺ อสํศยห์
ยห์ — ผู้ใดซึ่ง, อิทมฺ — นี้, ปรมมฺ — มากที่สุด, คุหฺยมฺ — ความลับมาก, มตฺ — ของข้า, ภกฺเตษุ — ในหมู่สาวก, อภิธาสฺยติ — อธิบาย, ภกฺติมฺ — การอุทิศตนเสียสละรับใช้, มยิ — แด่ข้า, ปรามฺ — ทิพย์, กฺฤตฺวา — กระทำ, มามฺ — แด่ข้า, เอว — แน่นอน, เอษฺยติ — มา, อสํศยห์ — โดยไม่ต้องสงสัย

คำแปล

สำหรับผู้ที่อธิบายความลับสุดยอดนี้แด่เหล่าสาวก การอุทิศตนเสียสละรับใช้อย่างบริสุทธิ์เป็นที่รับประกัน และในที่สุดเขาจะกลับมาหาข้า

คำอธิบาย

โดยทั่วไปแนะนำว่า ภควัท-คีตา ควรสนทนากันในหมู่สาวกเท่านั้น สำหรับพวกที่ไม่ใช่สาวกจะไม่เข้าใจทั้งองค์กฺฤษฺณหรือ ภควัท-คีตา พวกที่ไม่ยอมรับองค์กฺฤษฺณตามความเป็นจริง และไม่ยอมรับ ภควัท-คีตา ฉบับเดิมไม่ควรพยายามอธิบาย ภควัท-คีตา ตามอำเภอใจ และมาเป็นผู้กระทำผิด ภควัท-คีตา ควรอธิบายแด่บุคคลผู้ยอมรับองค์กฺฤษฺณว่าทรงเป็นบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า จึงเป็นเรื่องราวสำหรับบรรดาสาวกเท่านั้น ไม่ใช่สำหรับนักปราชญ์ผู้คาดคะเน อย่างไรก็ดีผู้ใดที่พยายามเสนอ ภควัท-คีตา ฉบับเดิมด้วยความจริงใจจะเจริญก้าวหน้าในกิจกรรมการอุทิศตนเสียสละ และบรรลุถึงระดับแห่งการอุทิศตนเสียสละที่บริสุทธิ์ของชีวิต จากผลแห่งการอุทิศตนเสียสละที่บริสุทธิ์เช่นนี้แน่นอนว่าเขาจะกลับคืนสู่เหย้าคืนสู่องค์ภควานฺ