ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์แห่งการเสียสละ

โศลก 69

na ca tasmān manuṣyeṣu
kaścin me priya-kṛttamaḥ
bhavitā na ca me tasmād
anyaḥ priya-taro bhuvi
น จ ตสฺมานฺ มนุเษฺยษุ
กศฺจินฺ เม ปฺริย-กฺฤตฺตมห์
ภวิตา น จ เม ตสฺมาทฺ
อนฺยห์ ปฺริย-ตโร ภุวิ
— ไม่เคย, — และ, ตสฺมาตฺ — กว่าเขา, มนุเษฺยษุ — ในหมู่มนุษย์, กศฺจิตฺ — ผู้ใด, เม — ต่อข้า, ปฺริย-กฺฤตฺ-ตมห์ — รักมากกว่า, ภวิตา — จะมาเป็น, — ไม่, — และ, เม — แก่ข้า, ตสฺมาตฺ — กว่าเขา, อนฺยห์ — อีกคนหนึ่ง, ปฺริย-ตรห์ — รักมากกว่า, ภุวิ — ในโลกนี้

คำแปล

ไม่มีคนรับใช้ใดในโลกนี้ที่ข้ารักมากกว่าเขา และจะไม่มีผู้ใดที่ข้าจะรักมากไปกว่าอีกแล้ว