ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์แห่งการเสียสละ

โศลก 74

sañjaya uvāca
ity ahaṁ vāsudevasya
pārthasya ca mahātmanaḥ
saṁvādam imam aśrauṣam
adbhutaṁ roma-harṣaṇam
สญฺชย อุวาจ
อิตฺยฺ อหํ วาสุเทวสฺย
ปารฺถสฺย จ มหาตฺมนห์
สํวาทมฺ อิมมฺ อเศฺราษมฺ
อทฺภุตํ โรม-หรฺษณมฺ
สญฺชยห์ อุวาจสญฺชย กล่าว, อิติ — ดังนั้น, อหมฺ — ข้า, วาสุเทวสฺย — โอ้ กฺฤษฺณ , ปารฺถสฺย — และ อรฺชุน, — เช่นกัน, มหา-อาตฺมนห์ — แห่งวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่, สํวาทมฺ — ปรึกษา, อิมมฺ — นี้, อเศฺราษมฺ — ได้ยิน, อทฺภุตมฺ — อัศจรรย์, โรม-หรฺษณมฺ — ทำให้ขนลุก

คำแปล

สญฺชย กล่าวว่า ดังนี้ข้าได้สดับฟังการสนทนาระหว่างสองวิญญูชนผู้ยิ่งใหญ่ องค์กฺฤษฺณ และ อรฺชุน และสาส์นที่ถ่ายทอดมานั้นอัศจรรย์มากจนข้าพเจ้าขนลุก

คำอธิบาย

ในตอนต้นของ ภควัท-คีตา ธฺฤตราษฺฏฺร ทรงถาม สญฺชย ราชเลขาของพระองค์ว่า “มีอะไรเกิดขึ้นที่สมรภูมิ กุรุกฺเษตฺร การศึกษาทั้งหมดสัมพันธ์กับหัวใจของ สญฺชย ด้วยพระเมตตาของ วฺยาส ผู้เป็นพระอาจารย์ทิพย์ ดังนั้นท่านจึงอธิบายเหตุการณ์ที่สมรภูมิ การสนทนาที่สำคัญระหว่างสองวิญญูชนผู้ยิ่งใหญ่เช่นนี้ไม่เคยมีมาก่อนและจะไม่เกิดขึ้นอีก เป็นที่น่าอัศจรรย์ว่าเพราะองค์ภควานฺทรงตรัสเกี่ยวกับพระองค์เอง และพลังงานต่างๆของพระองค์ต่อสิ่งมีชีวิต อรฺชุน ซึ่งเป็นสาวกผู้ยิ่งใหญ่ หากเราปฏิบัติตามรอยพระบาทของ อรฺชุน ในการเข้าใจองค์กฺฤษฺณชีวิตของพวกเราจะมีความสุขและประสบความสำเร็จ สญฺชย รู้แจ้งเช่นนี้ และขณะที่เริ่มเข้าใจท่านได้ถ่ายทอดการสนทนาแด่ ธฺฤตราษฺฏฺร บัดนี้สรุปได้ว่าที่ใดที่มีองค์กฺฤษฺณและ อรฺชุน ที่นั่นจะมีชัยชนะ