ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ สิบแปด
บทสรุปความสมบูรณ์แห่งการเสียสละ
โศลก 76
rājan saṁsmṛtya saṁsmṛtya
saṁvādam imam adbhutam
keśavārjunayoḥ puṇyaṁ
hṛṣyāmi ca muhur muhuḥ
saṁvādam imam adbhutam
keśavārjunayoḥ puṇyaṁ
hṛṣyāmi ca muhur muhuḥ
ราชนฺ สํสฺมฺฤตฺย สํสฺมฺฤตฺย
สํวาทมฺ อิมมฺ อทฺภุตมฺ
เกศวารฺชุนโยห์ ปุณฺยํ
หฺฤษฺยามิ จ มุหุรฺ มุหุห์
สํวาทมฺ อิมมฺ อทฺภุตมฺ
เกศวารฺชุนโยห์ ปุณฺยํ
หฺฤษฺยามิ จ มุหุรฺ มุหุห์
ราชนฺ — โอ้ กษัตริย์, สํสฺมฺฤตฺย — การจำ, สํสฺมฺฤตฺย — การจำ, สํวาทมฺ — สาส์น, อิมมฺ — นี้, อทฺภุตมฺ — อัศจรรย์, เกศว — โอ้ องค์กฺฤษฺณ, อรฺชุนโยห์ — และ อรฺชุน, ปุณฺยมฺ — บุญ, หฺฤษฺยามิ — ข้าปลาบปลื้ม, จ — เช่นกัน, มุหุห์ มุหุห์ — ครั้งแล้วครั้งเล่า
คำแปล
โอ้
คำอธิบาย
การเข้าใจ ภควัท-คีตา เป็นทิพย์ ผู้ใดรอบรู้ประเด็นต่างๆของ อรฺชุน และองค์กฺฤษฺณจะกลายมาเป็นผู้มีคุณธรรม และจะไม่สามารถลืมการสนทนาเช่นนี้ได้ นี่คือสถานภาพที่เหนือโลกแห่งชีวิตทิพย์ อีกนัยหนึ่งผู้ได้ยิน ภควัท-คีตา จากแหล่งที่ถูกต้องโดยตรงคือ จากองค์กฺฤษฺณจะบรรลุถึงองค์กฺฤษฺณอย่างสมบูรณ์ ผลของกฺฤษฺณจิตสำนึกคือเราจะได้รับแสงสว่างเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และรื่นเริงกับชีวิตด้วยความซาบซึ้งไม่เฉพาะบางเวลาเท่านั้น แต่จะซาบซึ้งอยู่ตลอดเวลา