ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ สอง
บทสรุป ภควัท-คีตา
โศลก 33
atha cet tvam imaṁ dharmyaṁ
saṅgrāmaṁ na kariṣyasi
tataḥ sva-dharmaṁ kīrtiṁ ca
hitvā pāpam avāpsyasi
saṅgrāmaṁ na kariṣyasi
tataḥ sva-dharmaṁ kīrtiṁ ca
hitvā pāpam avāpsyasi
อถ เจตฺ ตฺวมฺ อิมํ ธรฺมฺยํ
สงฺคฺรามํ น กริษฺยสิ
ตตห์ สฺว-ธรฺมํ กีรฺตึ จ
หิตฺวา ปาปมฺ อวาปฺสฺยสิ
สงฺคฺรามํ น กริษฺยสิ
ตตห์ สฺว-ธรฺมํ กีรฺตึ จ
หิตฺวา ปาปมฺ อวาปฺสฺยสิ
อถ — ดังนั้น, เจตฺ — ถ้า, ตฺวมฺ — ท่าน, อิมมฺ — นี้, ธรฺมฺยมฺ — ซึ่งเป็นหน้าที่ทางศาสนา, สงฺคฺรามมฺ — ต่อสู้, น — ไม่, กริษฺยสิ — ปฏิบัติ, ตตห์ — จากนั้น, สฺว-ธรฺมมฺ — หน้าที่ทางศาสนาของท่าน, กีรฺติมฺ — ชื่อเสียง, จ — เช่นกัน, หิตฺวา — สูญเสีย, ปาปมฺ — ผลแห่งบาป, อวาปฺสฺยสิ — จะได้รับ
คำแปล
อย่างไรก็ดี
คำอธิบาย
อรฺชุน ทรงเป็นนักรบผู้มีชื่อเสียงซึ่งได้รับชื่อเสียงจากการต่อสู้กับเทวดาผู้ยิ่งใหญ่หลายองค์แม้กระทั่งองค์ศิวะเทพ หลังจากทรงต่อสู้และได้รับชัยชนะพระศิวะในร่างของนักล่าสัตว์แล้ว อรฺชุน ทรงทำให้พระศิวะทรงพอพระทัยและมอบอาวุธ ปาศุปต-อสฺตฺร ให้เป็นรางวัล ทุกคนทราบดีว่า อรฺชุน ทรงเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่แม้แต่ โทฺรณาจารฺย ได้ให้พร และให้อาวุธพิเศษเป็นรางวัลทำให้สามารถสังหารได้แม้แต่อาจารย์ของตนเอง ดังนั้น อรฺชุน ทรงได้รับความเชื่อถือด้วยประกาศนียบัตรทางทหารมากมายจากผู้ที่เชื่อถือได้หลายท่านรวมทั้งพระอินทร์เจ้าแห่งสวรรค์ผู้ทรงเป็นพระบิดาอุปถัมภ์ หากละทิ้งสนามรบไป อรฺชุน ทรงไม่เพียงแต่ละเลยหน้าที่ของตนโดยเฉพาะในฐานะที่เป็น กฺษตฺริย เท่านั้น แต่จะสูญเสียเกียรติยศและชื่อเสียงทั้งหมดและเป็นการเตรียมเปิดทางลงสู่นรก อีกนัยหนึ่งหาก อรฺชุน ทรงไม่ต่อสู้และถอนตัวออกจากสมรภูมิจะต้องตกไปสู่นรก