ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สอง

บทสรุป ภควัท-คีตา

โศลก 37

hato vā prāpsyasi svargaṁ
jitvā vā bhokṣyase mahīm
tasmād uttiṣṭha kaunteya
yuddhāya kṛta-niścayaḥ
หโต วา ปฺราปฺสฺยสิ สฺวรฺคํ
ชิตฺวา วา โภกฺษฺยเส มหีมฺ
ตสฺมาทฺ อุตฺติษฺฐ เกานฺเตย
ยุทฺธาย กฺฤต-นิศฺจยห์
หตห์ — ถูกฆ่า, วา — ไม่ก็, ปฺราปฺสฺยสิ — เธอได้รับ, สฺวรฺคมฺ — อาณาจักรสวรรค์, ชิตฺวา — ด้วยชัยชนะ, วา — หรือ, โภกฺษฺยเส — เธอมีความสุข, มหีมฺ — โลก, ตสฺมาตฺ — ดังนั้น, อุตฺติษฺฐ — ลุกขึ้น, เกานฺเตย — โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี, ยุทฺธาย — ต่อสู้, กฺฤต — ความมั่นใจ, นิศฺจยห์ — แน่นอน

คำแปล

โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี เธออาจถูกสังหารในสมรภูมิและไปสู่สรวงสวรรค์ หรืออาจได้รับชัยชนะและมีความสุขกับอาณาจักรโลก ฉะนั้นจงลุกขึ้นมาสู้ด้วยความมั่นใจ

คำอธิบาย

ถึงแม้ยังไม่แน่นอนว่า อรฺชุน จะทรงเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะ แต่พระองค์ทรงต้องสู้แม้ถูกสังหารก็จะเสด็จไปสู่สรวงสวรรค์