สมมฺ — ตรง, กาย — ร่างกาย, ศิรห์ — ศีรษะ, คฺรีวมฺ — และคอ, ธารยนฺ — รักษา, อจลมฺ — ไม่เคลื่อน, สฺถิรห์ — นิ่ง, สมฺเปฺรกฺษฺย — มอง, นาสิกา — ของจมูก, อคฺรมฺ — ที่ปลาย, สฺวมฺ — ตน, ทิศห์ — รอบด้าน, จ — เช่นกัน, อนวโลกยนฺ — ไม่มอง, ปฺรศานฺต — ไม่เร่าร้อน, อาตฺมา — จิตใจ, วิคต-ภีห์ — ปราศจากความกลัว, พฺรหฺมจาริ-วฺรเต — ในการปฏิญาณพรหมจรรย์, สฺถิตห์ — สถิต, มนห์ — จิตใจ, สํยมฺย — กำราบอย่างสมบูรณ์, มตฺ — แด่ข้า (องค์กฺฤษฺณ), จิตฺตห์ — ตั้งสมาธิจิต, ยุกฺตห์ — โยคีที่แท้จริง, อาสีต — ควรนั่ง, มตฺ — ข้า, ปรห์ — เป้าหมายสูงสุด