ปฺรศานฺต — สงบ, ตั้งมั่นอยู่ที่พระบาทรูปดอกบัวขององค์กฺฤษฺณ, มนสมฺ — จิตใจของเขา, หิ — แน่นอน, เอนมฺ — นี้, โยคินมฺ — โยคี, สุขมฺ — ความสุข, อุตฺตมมฺ — สูงสุด, อุไปติ — ได้รับ, ศานฺต-รชสมฺ — ตัณหาสงบลง, พฺรหฺม-ภูตมฺ — หลุดพ้นด้วยการแสดงตัวกับสัจธรรม, อกลฺมษมฺ — เป็นอิสระจากวิบากกรรมในอดีตทั้งมวล