ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ หก
ธฺยาน-โยค
โศลก 39
etan me saṁśayaṁ kṛṣṇa
chettum arhasy aśeṣataḥ
tvad-anyaḥ saṁśayasyāsya
chettā na hy upapadyate
chettum arhasy aśeṣataḥ
tvad-anyaḥ saṁśayasyāsya
chettā na hy upapadyate
เอตนฺ เม สํศยํ กฺฤษฺณ
เฉตฺตุมฺ อรฺหสฺยฺ อเศษตห์
ตฺวทฺ-อนฺยห์ สํศยสฺยาสฺย
เฉตฺตา น หฺยฺ อุปปทฺยเต
เฉตฺตุมฺ อรฺหสฺยฺ อเศษตห์
ตฺวทฺ-อนฺยห์ สํศยสฺยาสฺย
เฉตฺตา น หฺยฺ อุปปทฺยเต
เอตตฺ — นี่คือ, เม — ของข้า, สํศยมฺ — ข้อสงสัย, กฺฤษฺณ — โอ้ กฺฤษฺณ, เฉตฺตุมฺ — ปัดเป่า, อรฺหสิ — พระองค์ได้รับการขอร้อง, อเศษตห์ — อย่างสมบูรณ์, ตฺวตฺ — กว่าพระองค์, อนฺยห์ — ผู้อื่น, สํศยสฺย — แห่งความสงสัย, อสฺย — นี้, เฉตฺตา — เคลื่อนออก, น — ไม่เคย, หิ — แน่นอน, อุปปทฺยเต — ค้นพบ
คำแปล
โอ้
คำอธิบาย
องค์กฺฤษฺณทรงเป็นผู้รู้อดีต ปัจจุบัน และอนาคตอย่างสมบูรณ์ ในตอนต้นของ ภควัท-คีตา องค์ภควานฺตรัสว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหลายมีความเป็นปัจเจกในอดีต เป็นปัจเจกในปัจจุบัน และจะยังคงมีบุคลิกลักษณะเป็นปัจเจกสืบต่อไปในอนาคต แม้หลังจากที่หลุดพ้นจากพันธนาการทางวัตถุแล้ว ฉะนั้นพระองค์ทรงให้ความกระจ่างเกี่ยวกับคำถามของปัจเจกชีวิตในอนาคตเรียบร้อยแล้ว มาบัดนี้ อรฺชุน ทรงปรารถนาที่จะทราบถึงอนาคตของนักทิพย์นิยมผู้ไม่ประสบความสำเร็จ ไม่มีผู้ใดเทียบเท่าหรือเหนือกว่าองค์กฺฤษฺณ ผู้ที่เรียกว่านักบวชและนักปราชญ์ยิ่งใหญ่ทั้งหลายที่ได้รับพระเมตตาจากธรรมชาติวัตถุไม่สามารถเทียบเท่าองค์ภควานฺได้ ดังนั้นคำตัดสินขององค์กฺฤษฺณถือว่าเป็นคำตอบสุดท้ายและสมบูรณ์ต่อข้อสงสัยทั้งมวล เพราะทรงทราบอดีต ปัจจุบัน และอนาคตอย่างสมบูรณ์ แต่ไม่มีผู้ใดทราบถึงพระองค์ (องค์กฺฤษฺณ) และสาวกผู้มีกฺฤษฺณจิตสำนึกเท่านั้นที่ทราบว่าอะไรคืออะไร