ยทา — เมื่อ, หิ — แน่นอน, น — ไม่, อินฺทฺริย-อรฺเถษุ — ในการสนองประสาทสัมผัส, น — ไม่เคย, กรฺมสุ — ในกิจกรรมเพื่อผลทางวัตถุ, อนุษชฺชเต — ผู้จำเป็นปฏิบัติ, สรฺว-สงฺกลฺป — ของความต้องการทางวัตถุทั้งปวง, สนฺนฺยาสี — ผู้สละทางโลก, โยค-อารูฒห์ — เจริญในโยคะ, ตทา — ในเวลานั้น, อุจฺยเต — กล่าวว่า