ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ แปด

การบรรลุถึงองค์ภควานฺ

โศลก 16

ā-brahma-bhuvanāl lokāḥ
punar āvartino ’rjuna
mām upetya tu kaunteya
punar janma na vidyate
อา-พฺรหฺม-ภุวนาลฺ โลกาห์
ปุนรฺ อาวรฺติโน ’รฺชุน
มามฺ อุเปตฺย ตุ เกานฺเตย
ปุนรฺ ชนฺม น วิทฺยเต
อา-พฺรหฺม-ภุวนาตฺ — ขึ้นไปถึงดาวเคราะห์ พฺรหฺมโลก, โลกาห์ — ระบบดาวเคราะห์ต่างๆ, ปุนห์ — อีกครั้งหนึ่ง, อาวรฺตินห์ — กลับมา, อรฺชุน — โอ้ อรฺชุน, มามฺ — แดข้า, อุเปตฺย — มาถึง, ตุ — แต่, เกานฺเตย — โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี, ปุนห์ ชนฺม — เกิดอีกครั้ง, น — ไม่เคย, วิทฺยเต — เกิดขึ้น

คำแปล

จากดาวเคราะห์สูงสุดในโลกวัตถุลงไปถึงดาวเคราะห์ต่ำสุด ทั้งหมดเป็นสถานที่แห่งความทุกข์ที่มีการเกิดและการตายซ้ำซาก แต่ผู้ที่บรรลุถึงพระตำหนักของข้า โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี จะไม่กลับมาเกิดอีก

คำอธิบาย

โยคะทั้งหมด เช่น กรฺม, ชฺญาน, หฐ ฯลฯ ในที่สุดต้องมาถึงความสมบูรณ์แห่งการอุทิศตนเสียสละใน ภกฺติ-โยค หรือ กฺฤษฺณจิตสำนึก ก่อนที่จะไปถึงพระตำหนักทิพย์ของศฺรี กฺฤษฺณและไม่ต้องกลับมา พวกที่บรรลุถึงดาวเคราะห์วัตถุสูงสุดต่างๆของเทวดายังจะต้องกลับมาเกิดและตายครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนกับบุคคลในโลกนี้ที่พัฒนาขึ้นไปสู่ดาวเคราะห์ที่สูงกว่า ผู้คนในดาวเคราะห์ที่สูงกว่า เช่น พฺรหฺมโลก, จนฺทฺรโลก และ อินฺทฺรโลก ตกลงมาบนโลก การปฏิบัติบูชาเรียกว่า ปญฺจาคฺนิ-วิทฺยา แนะนำไว้ใน ฉานฺโทคฺย อุปนิษทฺ ช่วยให้บรรลุถึง พฺรหฺมโลก หากอยู่ที่ พฺรหฺมโลก แล้วไม่เจริญในกฺฤษฺณจิตสำนึกเขาต้องกลับมาบนโลกอีก พวกที่พัฒนากฺฤษฺณจิตสำนึกบนดาวเคราะห์สูงจะพัฒนาสูงขึ้นไปเรื่อยๆ และเมื่อถึงเวลาแห่งการทำลายล้างจักรวาลจะถูกย้ายไปยังอาณาจักรทิพย์อมตะ วิทฺยาภูษณ วิทฺยาภูษณ อธิบายใน ภควัท-คีตา ของท่านโดยอ้างโศลกนี้

พฺรหฺมณา สห เต สเรฺว
สมฺปฺราปฺเต ปฺรติสญฺจเร
ปรสฺยานฺเต กฺฤตาตฺมานห์
ปฺรวิศนฺติ ปรํ ปทมฺ
“เมื่อมีการทำลายล้างจักรวาลวัตถุ พระพรหมและสาวกของท่านทั้งหมดที่ปฏิบัติในกฺฤษฺณจิตสำนึกอยู่เสมอจะถูกย้ายไปยังจักรวาลทิพย์ และไปยังดาวเคราะห์ทิพย์โดยเฉพาะตามที่ตนปรารถนา”