ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ แปด

การบรรลุถึงองค์ภควานฺ

โศลก 20

paras tasmāt tu bhāvo ’nyo
’vyakto ’vyaktāt sanātanaḥ
yaḥ sa sarveṣu bhūteṣu
naśyatsu na vinaśyati
ปรสฺ ตสฺมาตฺ ตุ ภาโว ’โนฺย
’วฺยกฺโต ’วฺยกฺตาตฺ สนาตนห์
ยห์ ส สเรฺวษุ ภูเตษุ
นศฺยตฺสุ น วินศฺยติ
ปรห์ — ทิพย์, ตสฺมาตฺ — นั้น, ตุ — แต่, ภาวห์ — ธรรมชาติ, อนฺยห์ — อีกอันหนึ่ง, อวฺยกฺตห์ — ไม่ปรากฏ, อวฺยกฺตาตฺ — แด่ที่ไม่ปรากฏ, สนาตนห์ — อมตะ, ยห์ สห์ — ซึ่ง, สเรฺวษุ — ทั้งหมด, ภูเตษุ — ปรากฏการณ์, นศฺยตฺสุ — ถูกทำลาย, — ไม่เคย, วินศฺยติ — ถูกทำลาย

คำแปล

ถึงกระนั้นยังมีอีกธรรมชาติหนึ่งที่ไม่ปรากฏ เป็นอมตะ และเป็นทิพย์ อยู่เหนือวัตถุที่ปรากฏและไม่ปรากฏนี้ เป็นสถานที่สูงสุด และไม่มีวันถูกทำลาย เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ถูกทำลายส่วนนั้นยังคงเหมือนเดิม

คำอธิบาย

พลังงานทิพย์ที่สูงกว่าขององค์กฺฤษฺณเป็นทิพย์และเป็นอมตะอยู่เหนือการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของธรรมชาติวัตถุที่ปรากฏออกมาในเวลากลางวัน และจะถูกทำลายในเวลากลางคืนของพระพรหม พลังเบื้องสูงขององค์กฺฤษฺณมีคุณสมบัติตรงกันข้ามกับธรรมชาติวัตถุโดยสิ้นเชิง ธรรมชาติที่สูงกว่าและธรรมชาติที่ต่ำกว่านี้ได้อธิบายไว้ในบทที่เจ็ด