ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ เก้า
ความรู้ที่ลับสุดยอด
โศล 1:บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าตรัสว่า อรฺชุน ที่รัก เนื่องจากเธอไม่เคยอิจฉาริษยาข้า ข้าจะถ่ายทอดความรู้อันลับสุดยอดและความรู้แจ้งนี้แด่เธอ เมื่อรู้แล้วเธอจะได้รับการปลดเปลื้องจากความทุกข์แห่งความเป็นอยู่ทางวัตถุ
โศล 2:ความรู้นี้เป็นราชาแห่งการศึกษา เป็นความลับสุดยอดในความลับทั้งหลาย เป็นความรู้ที่บริสุทธิ์ที่สุด เนื่องจากสำเหนียกได้โดยตรงเกี่ยวกับตนเองด้วยการรู้แจ้ง จึงเป็นความสมบูรณ์แห่งศาสนา เป็นสิ่งนิรันดร และปฏิบัติได้ด้วยความรื่นเริง
โศล 3:พวกที่ไม่ศรัทธาในการอุทิศตนเสียสละรับใช้นี้ไม่สามารถบรรลุถึงข้า โอ้ ผู้กำราบศัตรู ดังนั้นพวกเขาจะกลับมาอยู่บนหนทางแห่งการเกิดและการตายในโลกวัตถุนี้อีก
โศล 4:ตัวข้าในรูปลักษณ์ที่ไม่ปรากฏทำให้จักรวาลทั้งหมดนี้แผ่กระจายออกไป สิ่งมีชีวิตทั้งหมดอยู่ในข้า แต่ข้าไม่ได้อยู่ในพวกเขา
โศล 5:ถึงกระนั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่ถูกสร้างขึ้นมามิได้พำนักอยู่ในข้า จงดูอิทธิฤทธิ์ความมั่งคั่งของข้า ถึงแม้ว่าข้าคือผู้บำรุงรักษามวลชีวิต และถึงแม้ว่าข้าอยู่ทุกหนทุกแห่ง ข้าไม่ใช่ส่วนหนึ่งของปรากฏการณ์ทางจักรวาลนี้ เพราะตัวข้าคือแหล่งกำเนิดของการสร้าง
โศล 6:จงเข้าใจว่า เสมือนดั่งพลังของลมที่พัดไปทุกหนทุกแห่งแต่ยังพักพิงอยู่ในท้องฟ้าเสมอ มวลชีวิตที่ถูกสร้างขึ้นมาก็พักพิงอยู่ในข้า
โศล 7:โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี ในตอนสิ้นกัปปรากฏการณ์ทางวัตถุทั้งหมดเข้าไปในธรรมชาติของข้า และในตอนเริ่มต้นของอีกกัปหนึ่ง ข้าสร้างทั้งหมดอีกครั้งด้วยพลังอำนาจของข้า
โศล 8:ปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมดอยู่ภายใต้ข้า ด้วยความปรารถนาของข้าปรากฏการณ์จึงเกิดขึ้นโดยปริยายครั้งแล้วครั้งเล่า และด้วยความปรารถนาของข้ามันก็ถูกทำลายลงในตอนจบ
โศล 9:โอ้ ธนญฺชย งานทั้งหลายเหล่านี้ไม่สามารถผูกมัดข้า ข้าไม่ยึดติดกับกิจกรรมทางวัตถุทั้งหลายเหล่านี้ สถิตประหนึ่งเป็นกลาง
โศล 10:ธรรมชาติวัตถุซึ่งเป็นหนึ่งในพลังงานอันหลากหลายของข้านี้ ทำงานภายใต้คำสั่งของข้าได้ผลิตมวลชีวิตทั้งเคลื่อนไหวได้และเคลื่อนไหวไม่ได้ โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี ภายใต้กฎของตัวมันเองนั้น ปรากฏการณ์แห่งการสร้างและการทำลายนี้เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า
โศล 11:คนโง่เขลาเย้ยหยันข้าเมื่อข้าลงมาในร่างมนุษย์ พวกเขาไม่รู้ธรรมชาติทิพย์ของข้าในฐานะที่เป็นองค์ภควานฺของสรรพสิ่งทั้งหลาย
โศล 12:พวกที่สับสนจะชอบทัศนะคติของมารและทัศนะคติที่ไม่เชื่อในองค์ภควานฺในสภาวะแห่งความหลงนั้น ความหวังเพื่อความหลุดพ้น กิจกรรมเพื่อผลทางวัตถุ และการพัฒนาความรู้ของพวกเขาทั้งหมดล้มเหลว
โศล 13:โอ้ โอรสพระนาง ปฺฤถา เหล่าดวงวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่อยู่ในความหลงอยู่ภายใต้การปกป้องของธรรมชาติทิพย์ และปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้อย่างเต็มที่ เพราะพวกเขาทราบว่าข้าคือภควานองค์เดิมและไม่มีที่สิ้นสุด
โศล 14:สวดภาวนาพระบารมีของข้าเสมอ พยายามด้วยความมั่นใจอย่างแน่วแน่ ก้มลงกราบต่อหน้าข้า ดวงวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้บูชาข้านิรันดรด้วยการอุทิศตนเสียสละ
โศล 15:บุคคลอื่นๆปฏิบัติการบูชาด้วยการพัฒนาความรู้ บูชาองค์ภควานในฐานะที่เป็นหนึ่งไม่มีสอง ในฐานะที่เป็นพหุภาค และในรูปลักษณ์จักรวาล
โศล 16:แต่ข้าคือพิธีบูชา ข้าคือการบูชา ข้าคือเครื่องถวายให้แก่บรรพบุรุษ ข้าคือสมุนไพรรักษาโรค ข้าคือบทมนต์ทิพย์ ข้าคือเนย ข้าคือไฟ และข้าคือเครื่องถวาย
โศล 17:ข้าคือบิดา มารดา ผู้ค้ำจุน และบรรพบุรุษของจักรวาลนี้ ข้าคือจุดมุ่งหมายแห่งความรู้ ผู้ทำให้บริสุทธิ์ และคำพยางค์ โอม ข้าคือ ฤคฺ เวท สาม เวท และ ยชุรฺ เวท เช่นเดียวกัน
โศล 18:ข้าคือจุดมุ่งหมาย ผู้ค้ำจุน อาจารย์ พยาน ตำหนัก ร่มโพธิ์ร่มไทร และเพื่อนที่รักที่สุด ข้าคือการสร้างและการทำลาย พื้นฐานของทุกสิ่งทุกอย่าง ข้าคือที่พักและเมล็ดพันธุ์นิรันดร
โศล 19:โอ้ อรฺชุน ข้าให้ความร้อน และข้าเป็นผู้ยับยั้งและผู้ส่งฝน ข้าคืออมฤตยู และข้าคือมฤตยูด้วยเช่นกัน ทั้งดวงวิญญาณและวัตถุอยู่ในข้า
โศล 20:พวกที่ศึกษาคัมภีร์พระเวทและดื่มน้ำ โสม แสวงหาโลกสวรรค์ บูชาข้าทางอ้อมเมื่อบริสุทธิ์ขึ้นจากผลบาป และมีบุญไปเกิดบนโลกสวรรค์ของพระอินทร์ซึ่งจะได้รับความสุขสำราญแบบชาวสวรรค์
โศล 21:หลังจากได้รับความสุขทางประสาทสัมผัสบนสรวงสวรรค์มากมาย และเมื่อผลบุญหมดสิ้นลง พวกเขาจะกลับมายังโลกแห่งความตายนี้อีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นผู้ที่แสวงหาความสุขทางประสาทสัมผัสด้วยการปฏิบัติตามหลักธรรมของพระเวททั้งสามเล่มจะได้รับแค่เพียงการเกิดและการตายซ้ำซากเท่านั้น
โศล 22:แต่พวกที่บูชาข้าอยู่เสมอด้วยการอุทิศตนเสียสละ ทำสมาธิอยู่ที่รูปลักษณ์ทิพย์ของข้า คนเหล่านี้ข้าจะส่งส่วนที่ขาดให้ และรักษาส่วนที่มีอยู่แล้ว
โศล 23:พวกที่เป็นสาวกของเทวดาองค์อื่นๆ และบูชาเทวดาด้วยความศรัทธา อันที่จริงบูชาข้าเท่านั้น โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี แต่ทำไปในวิธีที่ผิด
โศล 24:ข้าคือผู้มีความสุข และเป็นเจ้าแห่งพิธีบูชาทั้งหลายแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น ฉะนั้นพวกที่ไม่รู้ธรรมชาติทิพย์อันแท้จริงของข้าจะตกลงต่ำ
โศล 25:พวกที่บูชาเทวดาจะไปเกิดในหมู่เทวดา พวกที่บูชาบรรพบุรุษจะไปหาบรรพบุรุษ พวกที่บูชาภูตผีปีศาจ และดวงวิญาณจะไปเกิดในหมู่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ และพวกที่บูชาข้าจะมาอยู่กับข้า
โศล 26:หากผู้ใดถวายใบไม้ ดอกไม้ ผลไม้ หรือน้ำแด่ข้าด้วยความรักและอุทิศตนเสียสละ ข้าจะรับเอาไว้
โศล 27:อะไรก็แล้วแต่ที่เธอทำ อะไรก็แล้วแต่ที่เธอรับประทาน อะไรก็แล้วแต่ที่เธอถวายหรือให้ทาน และความสมถะใดๆที่เธอปฏิบัติ จงทำไปเพื่อถวายแด่ข้า โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี
โศล 28:ในทางนี้เธอจะเป็นอิสระจากพันธนาการของงานรวมทั้งผลบุญและผลบาป ด้วยจิตใจที่ตั้งมั่นอยู่กับข้าในหลักแห่งการเสียสละนี้ เธอจะหลุดพ้นและมาหาข้า
โศล 29:ข้าไม่อิจฉาผู้ใดและไม่ลำเอียงกับผู้ใด ข้าเสมอภาคต่อมวลชีวิต แต่หากผู้ใดถวายการรับใช้แด่ข้าด้วยการอุทิศตนเสียสละ เขาเป็นเพื่อนของข้าและอยู่ในข้า และข้าก็เป็นเพื่อนของเขา
โศล 30:แม้กระทำในสิ่งที่เลวร้ายที่สุด หากเขาปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้พิจารณาได้ว่าผู้นี้เป็นนักบุญ เนื่องจากเขาสถิตอย่างถูกต้องในความมุ่งมั่นของตนเอง
โศล 31:เขากลายมาเป็นผู้มีคุณธรรมและบรรลุถึงความสงบอย่างถาวรโดยรวดเร็ว โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี จงประกาศอย่างกล้าหาญว่าสาวกของข้าจะไม่มีวันถูกทำลาย
โศล 32:โอ้ โอรสพระนาง ปฺฤถา พวกที่มาพึ่งข้า ถึงแม้ว่าเกิดมาต่ำ เช่น สตรี ไวศฺย (พ่อค้า) และ ศูทฺร (ผู้ใช้แรงงาน) สามารถบรรลุถึงจุดมุ่งหมายสูงสุดได้
โศล 33:แล้วจะเป็นเช่นนี้อีกมากเพียงใด สำหรับ พฺราหฺมณ ผู้มีบุญ เหล่าสาวก และกษัตริย์ผู้ทรงธรรม ฉะนั้นเมื่อมาอยู่ในโลกแห่งความทุกข์ที่ไม่ถาวรนี้จงปฏิบัติรับใช้ข้าด้วยความรัก
โศล 34:ให้จิตใจของเธอระลึกถึงข้าอยู่เสมอ มาเป็นสาวกของข้า ถวายความเคารพต่อข้าบูชาข้า และซึมซาบอยู่ในข้าอย่างสมบูรณ์ แน่นอนว่าเธอจะมาหาข้า