ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เก้า

ความรู้ที่ลับสุดยอด

โศลก 7

sarva-bhūtāni kaunteya
prakṛtiṁ yānti māmikām
kalpa-kṣaye punas tāni
kalpādau visṛjāmy aham
สรฺว-ภูตานิ เกานฺเตย
ปฺรกฺฤตึ ยานฺติ มามิกามฺ
กลฺป-กฺษเย ปุนสฺ ตานิ
กลฺปาเทา วิสฺฤชามฺยฺ อหมฺ
สรฺว-ภูตานิ — สิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่ถูกสร้างขึ้นมา, เกานฺเตย — โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี, ปฺรกฺฤติมฺ — ธรรมชาติ, ยานฺติ — เข้า, มามิกามฺ — ของข้า, กลฺป-กฺษเย — ตอนสิ้นกัป, ปุนห์ — อีกครั้งหนึ่ง, ตานิ — พวกเขาทั้งหมด, กลฺป-อาเทา — ในตอนต้นของกัป, วิสฺฤชามิ — สร้าง, อหมฺ — ข้า

คำแปล

โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี ในตอนสิ้นกัปปรากฏการณ์ทางวัตถุทั้งหมดเข้าไปในธรรมชาติของข้า และในตอนเริ่มต้นของอีกกัปหนึ่ง ข้าสร้างทั้งหมดอีกครั้งด้วยพลังอำนาจของข้า

คำอธิบาย

การสร้าง การบำรุงรักษา และการทำลายปรากฏการณ์ในจักรวาลวัตถุนี้ขึ้นอยู่กับความปรารถนาสูงสุดขององค์ภควานฺโดยสมบูรณ์ “ตอนสิ้นกัป” หมายถึงตอนที่พระพรหมสิ้นชีวิต พระพรหมมีชีวิตอยู่หนึ่งร้อยปี หนึ่งวันของพระพรหมคำนวณได้เท่ากับ 4,300,000,000 ปีของโลกเรา คืนหนึ่งของพระพรหมก็มีระยะเวลายาวเท่ากันนี้ เดือนหนึ่งของพระพรหมประกอบไปด้วยสามสิบวันและสามสิบคืนแบบนี้ และปีหนึ่งของพระพรหมมีสิบสองเดือน หลังจากหนึ่งร้อยปีแบบนี้เมื่อพระพรหมสวรรคตการทำลายล้างก็เกิดขึ้น นี่จึงหมายความว่าพลังงานที่ปรากฏขึ้นโดยองค์ภควานฺจะหวนกลับเข้าไปในพระวรกายของพระองค์อีกครั้งหนึ่ง จากนั้นเมื่อมีความจำเป็นที่จะให้โลกจักรวาลปรากฏออกมา ความปรารถนาของพระองค์ทรงทำให้บังเกิดขึ้น พหุ สฺยามฺ “ถึงแม้ข้าเป็นหนึ่ง ข้าจะกลายเป็นหลากหลาย” นี่คือคำพังเพยของพระเวท (ฉานฺโทคฺย อุปนิษทฺ 6.2.3) พระองค์ทรงแบ่งแยกพระวรกายของพระองค์ไปในพลังงานวัตถุนี้ และปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมดจะปรากฏขึ้นอีกครั้งหนึ่ง