ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ หนึ่ง

สำรวจกองทัพที่สมรภูมิคุรุคเชทระ

โศลก 10

อะพารยาพทัม ทัด อัสมาคัม
บะลัม บีฺชมาบิฺรัคชิทัมฺ

พารยาพทัม ทว อิดัม เอเทชาม
บะลัม บีฺมาบิฺรัคชิทัมฺ

อพารยาพทัมฺ  -  วัดไม่ได้, ทัทฺ  -  นั้น, อัสมาคัมฺ  -  ของพวกเรา, บะลัมฺ  -  กำลัง, บีฺชมะฺ  -  โดยพระอัยกาบีฺชมะ, อบิฺรัคชิทัมฺ  -  ป้องกันอย่างดี, พารยาพทัมฺ  -  จำกัด, ทฺุ  -  แต่, อิดัมฺ  -  ทั้งหมดนี้, เอเทชามฺ  -  ของพาณดะวะ, บะลัมฺ  -  กำลัง, บีฺมะฺ  -  โดยบีฺมะ, อบิฺรัคชิทัมฺ  -  ปกป้องอย่างระมัดระวัง

คำแปลฺ

กำลังของพวกเรานั้นมหาศาลเกินกว่าจะวัดได้  และพระอัยกาบีฺชมะทรงปกป้องเราอย่างดี  แต่กำลังของพาณดะวะที่มีบีฺมะปกป้องด้วยความระมัดระวังนั้นมีจำกัด

คำอธิบายฺ

ณ  ที่นี้ดุรโยดฺะนะทรงประเมินเปรียบเทียบกำลัง  คิดว่ากำลังกองทัพของตนนั้นยิ่งใหญ่มหาศาลเกินกว่าจะวัดได้  โดยเฉพาะที่ได้รับการปกป้องเป็นพิเศษจากขุนพลผู้มีประสบการณ์สูงคือพระอัยกาบีฺชมะ  ส่วนฝ่ายตรงข้ามกำลังของพาณดะวะนั้นมีจำกัดปกป้องโดยขุนพลผู้ด้อยประสบการณ์คือบีฺมะ  บฺีมะทรงเหมือนกับผลไม้นิ่มเมื่ออยู่ต่อหน้าบีฺชมะ  ดุรโยดฺะนะทรงมีความอิจฉาบีฺมะตลอดเวลาเพราะรู้ดีว่าหากตัวเองจะตายก็ด้วยฝีมือของบีฺมะ  แต่ในขณะเดียวกันก็มีความมั่นใจในชัยชนะเพราะมีบีฺชมะขุนพลที่เหนือกว่าอยู่ฝ่ายตน  ดุรโยดฺะนะทรงสรุปว่าในที่สุดตนเองจะชนะอย่างแน่นอน