หลังจากสรรเสริญพลังอำนาจของบฺีชมะแล้ว  ดุรโยดฺะนะทรงพิจารณาว่านักรบคนอื่น  ๆ  อาจคิดว่าตนเองมีความสำคัญน้อย  จึงตรัสแบบนักการทูตเพื่อปรับสถานการณ์ด้วยคำพูดที่กล่าวมาแล้ว  โดยเน้นว่าบีฺชมะเดวะทรงเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยแต่ว่าทรงมีอายุมากแล้ว  ฉะนั้น  ทุกคนต้องตระหนักเป็นพิเศษที่จะปกป้องท่านจากรอบด้าน  ขณะที่สู้รบกันอย่างเต็มที่อยู่ด้านหนึ่งศัตรูอาจจะฉวยโอกาสจากด้านอื่น  ฉะนั้น  ตรงนี้เป็นสิ่งสำคัญ  คือวีรบุรุษท่านอื่น  ๆ  ไม่ควรออกห่างจากตำแหน่งยุทธศาสตร์จนให้ศัตรูทะลวงเข้ามาในกองทัพได้  ดุรโยดฺะนะทรงมีความรู้สึกอย่างชัดเจนว่าชัยชนะของคุรุขึ้นอยู่กับการปรากฏกายของบีฺชมะเดวะ  และมั่นใจในการสนับสนุนอย่างเต็มที่ของบีฺชมะเดวะและโดรณาชารยะในสนามรบ  เพราะเห็นแล้วว่าทั้งสองท่านมิได้เอ่ยปากแม้แต่คำเดียวขณะที่โดรพะดีภรรยาของอารจุนะขอร้องในสภาวะที่ต้องการความช่วยเหลือ  นางได้ขอความเป็นธรรมขณะถูกเปลื้องผ้าออกต่อหน้าที่ชุมนุมของยอดขุนพลทั้งหลาย  แม้ทราบว่ายอดขุนพลทั้งสองท่านมีใจรักพาณดะวะแต่ดุรโยดฺะนะทรงยังหวังว่าทั้งสองท่านจะสลัดความรักออกไปทั้งหมดเหมือนกับที่ท่านทั้งสองได้ทำตอนที่เล่นเกมการพนันกัน