ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ หนึ่ง

สำรวจกองทัพที่สมรภูมิคุรุคเชทระ

โศลก 14

ทะทะฮ ชเวไทร ฮะไยร ยุคเท
มะฮะทิ สยันดะเน สทิฺโทฺ

มาดฺะวะฮ พาณดะวัช ไชวะ
ดิพโย ชังโคฺ พระดัดฺฮมะทุฮฺ

ทะทะฮฺ  -  หลังจากนั้น, ชเวไทฮฺ  -  สีขาว, ฮะไยฮฺ  -  ม้า, ยุคเทฺ  -  เข้าคู่กัน, มะฮะทิฺ  -  ในความยิ่งใหญ่, สยันดะเนฺ  -  ราชรถ, สทิฺโทฺ  -  สถิต, มาดฺะวะฮฺ  -  คริชณะ (สวามีของเทพธิดาแห่งโชคลาภ), พาณดะวะฮฺ  -  อารจุนะ (โอรสของพาณดุ), ชะฺ  -  ด้วยเหมือนกัน, เอวะฺ  -  แน่นอน, ดิพโย-ทิพย์, ชังโคฺฺ  -  หอยสังข์, พระดัดฺมะทุฮฺ  -  ส่งเสียง

คำแปลฺ

อีกฝ่ายหนึ่ง  ทั้งองค์ชรีคริชณะและอารจุนะทรงประทับอยู่บนราชรถอันยิ่งใหญ่ที่ลากด้วยม้าขาว  ทั้งคู่ทรงเริ่มเป่าสังข์ทิพย์

คำอธิบายฺ

แตกต่างไปจากสังข์ที่เป่าโดยบีฺชมะเดวะ  หอยสังข์ในพระหัตถ์ของชรีคริชณะและอารจุนะเป็นทิพย์  เสียงของสังข์ทิพย์แสดงให้เห็นว่าฝ่ายตรงข้ามไม่มีหวังที่จะได้รับชัยชนะ  เพราะคริชณะทรงอยู่ฝ่ายของพาณดะวะ  จะยัสทุ  พาณดุ-พุทราณาม  เยชาม  พัคเช  จะนารดะนะฮฺ  ชัยชนะจะเป็นของผู้ที่เหมือนโอรสของพาณดุเสมอเพราะชรีคริชณะทรงอยู่ด้วยกันกับพวกเขา  เมื่อใดและสถานที่ใดที่องค์ภควานทรงปรากฏเทพธิดาแห่งโชคลาภทรงประทับอยู่  ณ  ที่นั้นด้วยเช่นกัน  เพราะว่าเทพธิดาแห่งโชคลาภทรงไม่ประทับอยู่องค์เดียวโดยปราศจากพระสวามี  ฉะนั้น  ชัยชนะและโชคลาภกำลังรออารจุนะอยู่  ดังที่ได้แสดงออกมาในเสียงทิพย์จากหอยสังข์ของพระวิชณุหรือชรีคริชณะนอกจากนั้นราชรถที่สหายทั้งสองทรงประทับอยู่  อัคนีเทพ  (เจ้าแห่งไฟ)  ทรงเป็นผู้ถวายให้อารจุนะ  แสดงให้เห็นว่าราชรถนี้สามารถนำชัยชนะมาให้ได้จากทั่วทุกสารทิศไม่ว่าจะถูกขับไป  ณ  ที่แห่งใดภายในสามโลก