สำรวจกองทัพที่สมรภูมิคุรุคเชทระ
โศลก 29
เวพะทํุช ชะ ชะรีเร เม
โรมะ-ฮารชัช ชะ จายะเทฺ
กาณดีวัม สรัมสะเท ฮัสทาท
ทวัค ไชวะ พาริดะฮยะเทฺ
เวพะทํุฮฺ - ร่างกายสั่น, ชะฺ - เช่นกัน, ชะรีเรฺ - บนร่างกาย, เมฺ - ของข้า, โรมะ-ฮารชะฮฺ - ขนลุก, ชะฺ - เช่นกัน, จายะเทฺ - เกิดขึ้น, กาณดีวัมฺ - ธนูของอารจุนะ, สรัมสะเทฺ - ลื่นลง, ฮัสทาทฺ - จากมือ, ทวัคฺ - ผิวหนัง, ชะฺ - เช่นกัน, เอวะฺ - แน่นอน, พะริดะฮยะเทฺ - ร้อนผ่าว
คำแปลฺ
ทั่วทั้งเรือนร่างของข้ารู้สึกสั่นไปหมด ขนลุกตั้งชัน ธนูกาณดีวะลื่นหลุดไปจากมือของข้า และผิวกายร้อนผ่าว
คำอธิบายฺ
ร่างกายสั่นมีสองประเภท และขนลุกก็มีสองประเภท อาการเช่นนี้เกิดขึ้นได้จากความปลื้มปีติยินดีทิพย์อย่างใหญ่หลวง หรือเกิดขึ้นจากความกลัวมากภายใต้สภาวะทางวัตถุ ในความรู้แจ้งทิพย์จะไม่มีความกลัว อาการของอารจุนะในสถานการณ์เช่นนี้ทรงเนื่องมาจากความกลัวทางวัตถุ เช่น การสูญเสียชีวิต ยังมีลักษณะอาการอื่น ๆ ที่เป็นหลักฐานคือ อารจุนะทรงรู้สึกหมดความอดทนจนกระทั่งคันธนูอันเลื่องชื่อกาณดีวะ ได้ลื่นหลุดไปจากมือ เนื่องจากหัวใจที่ถูกเผาไหม้อยู่ภายใน จึงทรงรู้สึกว่าร้อนผ่าวที่ผิวกาย ทั้งหมดนี้เนื่องมาจากแนวความคิดชีวิตทางวัตถุ