ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 16

วัคทุม อารฮะสิ อเชเชณะฺ
ดีพยา ฮิ อาทมะ-วิบํูทะยะฮฺ
ยาบิฺร วิบํูทิบิฺร โลคาน
อิมามส ทวัม วิยาพยะ ทิชทฺะสิฺ

วัคทุมฺ  -  พูด, อารฮะสิฺ  -  พระองค์สมควรได้, อเชเชณะฺ  -  รายละเอียด, ดิพยาฮฺ  -  ทิพย์, ฮิฺ  -  แน่นอน,อาทมะฺ  -  ตัวพระองค์เอง, วิบํูทะยะฮฺ  -  ความมั่งคั่ง, ยาบิฺฮฺ  -  ซึ่ง, วิบํูทิบิฮฺ  -  ความมั่งคั่ง, โลคานฺ  -  ดาวเคราะห์ทั้งหลาย, อิมามฺ  -  เหล่านี้, ทวัมฺ  -  พระองค์, วิยาพยะฺ  -  แผ่กระจาย, ทิชทฺะสิฺ  -  ยังคงอยู่

คำแปลฺ

โปรดกรุณาบอกข้าพเจ้าในรายละเอียดเกี่ยวกับความมั่งคั่งทิพย์ของพระองค์  ที่ทรงแผ่กระจายไปในโลกทั้งหลายเหล่านี้

คำอธิบายฺ

โศลกนี้ปรากฏว่าอารจุนะทรงพอใจกับการเข้าใจบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าคริชณะ  ด้วยพระกรุณาธิคุณของคริชณะ  อารจุนะทรงได้รับประสบการณ์ส่วนตัวปัญญา  ความรู้  และอะไรก็แล้วแต่ที่บุคคลอาจมีหรือได้รับผ่านทางผู้แทนทั้งหลายเหล่านี้  อารจุนะทรงเข้าใจว่า  คริชณะคือบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าโดยไม่มีข้อสงสัยใดๆทั้งสิ้น  ถึงกระนั้น  ยังถามให้คริชณะทรงอธิบายถึงธรรมชาติที่แผ่กระจายไปทั่วของพระองค์ผู้คนโดยทั่วไปและผู้ไม่เชื่อในรูปลักษณ์โดยเฉพาะ  ส่วนใหญ่จะสนใจเกี่ยวกับธรรมชาติที่แผ่กระจายไปทั่วขององค์ภควาน  ดังนั้น  อารจุนะทรงถามคริชณะว่า  พระองค์ทรงเป็นอยู่ในลักษณะที่แผ่กระจายไปทั่วผ่านทางพลังงานอันหลากหลายของพระองค์ได้อย่างไร  เราควรรู้ว่าคำถามนี้  อารจุนะทรงถามแทนผู้คนโดยทั่วไป