ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 17

คุทัฺม วิดยาม อฮัม โยกิมสฺ
ทวาม สะดา พะริชินทะยันฺ
เคชุ เคชุ ชะ บฺาเวชุ
ชินทโย ่ สิ บฺะกะวาน มะยาฺ

คะทัฺมฺ  -  อย่างไร, วิดยาม อฮัมฺ  -  ข้าจะรู้, โยกินฺ  -  โอ้ ผู้มีอิทธิฤทธิ์สูงสุด, ทวามฺ  -  พระองค์, สะดาฺ  -  เสมอ, พะริชินทะยันฺ  -  ระลึกถึง, เคชฺุ  -  ในซึ่ง, เคชฺุ  -  ในซึ่ง, ชะฺ  -  เช่นกัน, บฺาเวชฺุ  -  ธรรมชาติ, ชินทยะฮฺ  -  อสิฺ  -  จำพระองค์ได้, บฺะกะวานฺ  -  โอ้ องค์ภควาน, มะยาฺ  -  โดยข้า

คำแปลฺ

โอ้  คริชณะ  โอ้  ผู้มีอิทธิฤทธิ์สูงสุด  ข้าพเจ้าจะระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลาได้อย่างไร  และจะรู้ถึงพระองค์ได้อย่างไร?  โอ้  องค์ภควานผู้ทรงมีรูปลักษณ์มากมาย  ข้าพเจ้าควรระลึกถึงรูปลักษณ์ใดของพระองค์?

คำอธิบายฺ

ดังที่ได้กล่าวไว้ในบทก่อนหน้านี้ว่า  บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงถูกปกคลุมด้วย  โยกะฺ-มายาฺ  ของพระองค์  ดวงวิญญาณที่ศิโรราบและสาวกเท่านั้นที่สามารถเห็นพระองค์  บัดนี้  อารจุนะทรงมั่นใจว่าสหายคริชณะคือองค์ภควาน  แต่ปรารถนาจะรู้ถึงวิธีการโดยทั่วไปที่คนธรรมดาสามารถเข้าใจพระองค์ผู้ทรงแผ่กระจายไปทั่ว  คนธรรมดาทั่วไปรวมทั้งเหล่ามารและพวกไม่เชื่อในองค์ภควาน  ไม่สามารถรู้ถึงคริชณะ  เพราะว่าพระองค์ทรงได้รับการปกป้องจากพลัง  โยกะ-มายาฺ  ของพระองค์  อีกครั้งหนึ่งที่อารจุนะทรงถามคำถามเหล่านี้เพื่อประโยชน์ของพวกเรา  สาวกผู้เจริญแล้วไม่ห่วงเฉพาะความเข้าใจของตนเองเท่านั้น  แต่ทำไปเพื่อความเข้าใจของมวลมนุษยชาติ  ดังนั้น  ด้วยความเมตตากรุณา  อารจุนะผู้เป็นสาวก  ไวชณะวะฺ  ได้เปิดทางเพื่อให้คนธรรมดาสามัญเข้าใจการแผ่กระจายไปทั่วขององค์ภควาน  ทรงเรียกคริชณะโดยเฉพาะว่า  โยกินฺ  เพราะว่า  ชรี  คริชณะทรงเป็นเจ้านายของพลัง  โยกะ-มายาฺที่สามารถปกปิดและเปิดเผยตัวพระองค์แก่คนธรรมดาทั่วไป  บุคคลธรรมดาสามัญที่ไม่มีความรักต่อคริชณะไม่สามารถระลึกถึงคริชณะได้  ดังนั้น  จึงต้องมีแนวคิดทางวัตถุอารจุนะทรงพิจารณาถึงระดับแห่งความคิดของนักวัตถุนิยมในโลกนี้  คำว่า  เคชุ  เคชุ  ชะ  บฺาเวชฺุ  หมายถึงธรรมชาติวัตถุ  (คำว่า  บฺาวะฺ  หมายความว่า  “สิ่งของที่เป็นวัตถุ”)  เพราะว่านักวัตถุนิยมไม่สามารถเข้าใจคริชณะในวิถีทิพย์  จึงได้รับการแนะนำให้ทำสมาธิจิตอยู่ที่สิ่งของวัตถุ  และพยายามดูว่าคริชณะทรงปรากฏผ่านผู้แทนต่าง  ๆ  ทางวัตถุได้อย่างไร