ข้อความในทำนองเดียวกันนี้  ริชิฺ  แห่ง  ไนมิชารัณยะฺ  ซึ่งนำโดย  โชนะคะ  กล่าวแก่  สูทะ  โกสวามิ  ดังนี้

“บุคคลจะไม่มีวันเพียงพอแม้สดับฟังลีลาทิพย์ต่าง  ๆ  ของคริชณะผู้ที่ทรงได้รับการสรรเสริญ  ด้วยบทมนต์อันยอดเยี่ยมอยู่ตลอดเวลา  พวกที่เข้าไปในความสัมพันธ์ทิพย์กับคริชณะจะได้รับรสในการพรรณนาลีลาของพระองค์อยู่ตลอดเวลา”  (ชรีมัด-บฺากะวะธัมฺ1.1.19)  ดังนั้น  อารจุนะทรงสนใจในการสดับฟังเกี่ยวกับคริชณะ  โดยเฉพาะที่ว่าพระองค์ทรงเป็นองค์ภควานที่แผ่กระจายไปทั่วได้อย่างไร

สำหรับ  อมริทัมฺ  หรือน้ำทิพย์  คำพรรณนาใด  ๆ  หรือข้อความใด  ๆ  ที่เกี่ยวกับคริชณะเหมือนกับน้ำทิพย์  และน้ำทิพย์นี้สำเหนียกได้ด้วยประสบการณ์จากการปฏิบัติ  เรื่องราวสมัยปัจจุบัน  นวนิยาย  และประวัติศาสตร์  ไม่เหมือนกับลีลาทิพย์ของคริชณะ  เพราะว่าเราจะรู้สึกเบื่อในการฟังเรื่องราวทางโลก  แต่เราไม่มีวันเบื่อที่จะสดับฟังเกี่ยวกับคริชณะ  ด้วยเหตุนี้เท่านั้นที่ประวัติศาสตร์ทั่วทั้งจักรวาลพรั่งพร้อมไปด้วยเรื่องอ้างอิงต่าง  ๆ  เกี่ยวกับลีลาแห่งอวตารขององค์ภควาน  พุราณะฺ  เป็นประวัติศาสตร์ในยุคอดีตที่สัมพันธ์กับลีลาของอวตารอันหลากหลายขององค์ภควาน  ดังนั้น  เรื่องราวที่อ่านยังคงความสดใหม่อยู่เสมอแม้จะอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก