โศลกนี้อารจุนะทรงถูกเรียกว่า  กุดาเคชะฺ  ซึ่งหมายความว่า  “ผู้ที่เอาชนะความมืดแห่งการนอน”  สำหรับพวกที่นอนหลับอยู่ในความมืดแห่งอวิชชา  เป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจว่าองค์ภควานทรงปรากฏพระวรกายหลากหลายวิธีทั้งในโลกทิพย์และโลกวัตถุได้อย่างไร  คริชณะทรงเรียกอารจุนะเช่นนี้มีความสำคัญ  เพราะอารจุนะทรงอยู่เหนือความมืดนี้  คริชณะทรงตกลงที่จะอธิบายถึงความมั่งคั่งอันหลากหลายของพระองค์

ก่อนอื่นคริชณะทรงให้ข้อมูลกับอารจุนะว่า  พระองค์ทรงเป็นดวงวิญญาณของปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมดโดยผ่านทางภาคที่แบ่งแยกเบื้องต้นของพระองค์  ก่อนการสร้างโลกวัตถุ  ภาคที่แบ่งแยกอันสมบูรณ์ขององค์ภควานทรงรับเอาอวตาร  พุรุชะฺและจากองค์นี้ทุกสิ่งทุกอย่างจึงเริ่มขึ้น  ดังนั้น  พระองค์ทรงเป็น  อาทมาฺ  ดวงวิญญาณของ  มะฮัทฺ-ทัททวะฺ  ธาตุต่าง  ๆ  ของจักรวาล  พลังงานวัตถุทั้งหมดไม่ใช่แหล่งกำเนิดของการสร้าง  อันที่จริง  มะฮา-วิชณฺุ  ทรงเข้าไปใน  มะฮัท-ทัททวะฺ  พลังงานวัตถุทั้งหมดพระองค์ทรงเป็นดวงวิญญาณ  เมื่อ  มะฮา-วิชณฺุ  ทรงเข้าไปในจักรวาลต่าง  ๆ  ที่ปรากฏจากนั้นทรงปรากฏเป็นอภิวิญญาณประทับอยู่ในทุก  ๆ  ชีวิต  เรามีประสบการณ์ว่าร่างกายส่วนตัวของสิ่งมีชีวิตเป็นอยู่ได้ก็เนื่องมาจากประกายวิญญาณที่ปรากฏอยู่  หากประกายวิญญาณไม่อยู่  ร่างกายจะไม่สามารถพัฒนาขึ้นมาได้นอกจากดวงวิญญาณสูงสุดองค์คริชณะเสด็จเข้าไป  ดังที่ได้กล่าวไว้ใน  สุบะละ  อุพะนิชัด  ว่า  พระคริทิ-อาดิ-  สารวะ-บํูทานทาร-ยามีสารวะ-เชชี  ชะนารายะณะฮฺ  “บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงปรากฏในฐานะอภิวิญญาณในจักรวาลทั้งหลายที่ปรากฏ”

พุรุชะ-อวะทาระฺ  ทั้งสามอธิบายไว้ใน  ชรีมัด-บฺากะวะธัมฺ  และได้อธิบายไว้ใน  สารทวะทะ-ทันทระฺ  เช่นกัน  วิชโณส  ทุ  ทรีณิ  รูพาณิ  พุรุชาคฺยานิ  อโทฺ  วิดุฮฺ  บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงปรากฏในสามลักษณะ  คาระโณดะคะชายี  วิชณุ,  การโบฺดะคะชายี  วิชณฺุ  และ  คชีโรดะคะชายี  วิชณฺุ  ในปรากฏการณ์ทางวัตถุนี้  มะฮา-วิชณฺุ  หรือคาระโณ  ดะคะชายี  วิชณุ,  บระฮมะ-สัมฮิทาฺ  (5.47)  อธิบายว่า  ยะฮ  คาระณารณะวะ-จะเร  บฺะ  จะทิ  สมะ  โยกะ-นิดรามฺ  องค์ภควานคริชณะแหล่งกำเนิดของแหล่งกำเนิดทั้งปวงทรงบรรทมอยู่ในมหาสมุทรจักรวาลในรูป  มะฮา-วิชณฺุ  ฉะนั้น  บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงเป็นจุดเริ่มต้นของจักรวาลนี้  ทรงเป็นผู้ดำรงรักษาปรากฏการณ์แห่งจักรวาล  และทรงเป็นจุดจบของพลังงานทั้งหมด