ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 22

เวดานาม สามะ-เวโด ่สมิ
เดวานาม อัสมิ วาสะวะฮฺ

อินดริยาณาม มะนัช ชาสมิ
บํูทานาม อัสมิ เชทะนาฺ

เวดานามฺ  -  ของคัมภีร์พระเวททั้งหมด, สามะ-เวดะฮฺ  -  สามะเวท, อัสมิฺ  -  ข้าเป็น, เดวานามฺ  -  ของเหล่าเทวดาทั้งหลาย, อัสมิฺ  -  ข้าเป็น, วาสะวะฮฺ  -  เจ้าแห่งสวรรค์, อินดริยาณามฺ  -  ของประสาทสัมผัสทั้งหมด, มะนะฮฺ  -  จิตใจ, ชะฺ  -  เช่นกัน, อัสมิฺ  -  ข้าเป็น, บํูทานามฺ  -  สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย, อัสมิฺ  -  ข้าเป็น, เชทะนาฺ  -  พลังชีวิต

คำแปลฺ

ในบรรดาคัมภีร์พระเวทข้าคือสามะเวท  ในเหล่าเทวดาข้าคือพระอินทร์เจ้าแห่งสวรรค์  ในบรรดาประสาทสัมผัสข้าคือจิตใจ  และในบรรดาสิ่งมีชีวิตข้าคือพลังชีวิต  (จิตสำนึก)

คำอธิบายฺ

ข้อแตกต่างระหว่างวัตถุและวิญญาณคือ  วัตถุไม่มีจิตสำนึกเหมือนกับสิ่งมีชีวิตฉะนั้น  จิตสำนึกนี้คือสิ่งสูงสุดและเป็นอมตะ  การผสมผสานของวัตถุจะไม่สามารถผลิตจิตสำนึกขึ้นมาได้