ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 24

พุโรดฺะสาม ชะ มุคฺยัม มาม
วิดดิฺ พารทฺะ บริฮัสพะทิมฺ

เสนานีนาม อฮัม สคันดะฮ
สะระสาม อัสมิ สากะระฮฺ

พุโรดฺะสามฺ  -  ของพระทั้งหมด, ชะฺ  -  เช่นกัน, มุคฺยัมฺ  -  หัวหน้า, มามฺ  -  ข้า, วิดดิฺฺ  -  เข้าใจ, พารทฺะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางพริทฺา, บริฮัสพะทิมฺ  -  บริฮัสพะทิ, เสนานีนามฺ  -  ของขุนพลทั้งหลาย, อฮัมฺ  -  ข้าเป็น, สคันดะฮฺ  -  คารทิเคยะ, สะระสามฺ  -  ของแหล่งกำเนิดของน้ำทั้งหลาย, อัสมิฺ  -  ข้าเป็น, สากะระฮฺ  -  มหาสมุทร

คำแปลฺ

ในบรรดาพระ  โอ้  อารจุนะจงรู้ว่าข้าคือผู้นำ  บริฮัสพะทิ  ในบรรดาขุนพลข้าคือคารทิเคยะ  และในบรรดาแผ่นน้ำข้าคือมหาสมุทร

คำอธิบายฺ

พระอินทร์หรือ  อินดระฺ  ทรงเป็นเทวดาแห่งสรวงสวรรค์  จึงได้ชื่อว่าเป็นเจ้าแห่งสวรรค์  ดาวเคราะห์ที่พระองค์ทรงเป็นใหญ่เรียกว่า  อินดระโลคะ  บริฮัสพะทิฺ  เป็นพระของพระอินทร์  เนื่องจากพระอินทร์ทรงเป็นผู้นำของกษัตริย์  บริฮัพะทิฺ  จึงเป็นประธานของพระทั้งหมด  ขณะที่พระอินทร์ทรงเป็นผู้นำของกษัตริย์ทั้งหมด  ในทำนองเดียวกัน  สคันดะฺ  หรือ  คารทิเคยะฺ  โอรสของพาระวะทีและพระศิวะก็เป็นหัวหน้าของขุนพลในกองทัพทั้งหมด  และในบรรดาแผ่นน้ำมหาสมุทรยิ่งใหญ่ที่สุด  จึงเป็นผู้แทนของคริชณะเหล่านี้เพียงแต่เปรยให้พอเห็นความยิ่งใหญ่ของพระองค์เท่านั้น