ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม
โศลก 33
อัคชะราณาม อะ-คาโร ่สมิฺ
ดวันดวะฮ สามาสิคัสยะ ชะฺ
อฮัม เอวาคชะยะฮ คาโล
ดฺาทาฮัม วิชวะโท-มุคฺะฮฺ
อัคชะราณามฺ - ของตัวอักษร, อะ-คาระฮฺ - ตัวอักษรแรก, อัสมิฺ - ข้าเป็น, ดวันดวะฮฺ - คู่, สามาสิคัสยะฺ - ของผสม, ชะฺ - และ, อฮัมฺ - ข้าเป็น, เอวะฺ - แน่นอน, อัคชะยะฮฺ - อมตะ, คาละฮฺ - กาลเวลา, ดฺาทาฺ - ผู้สร้าง, อฮัมฺ - ข้าเป็น, วิชวะทะฮ-มุคฺะฮฺ - พระพรหม
คำแปลฺ
ในบรรดาตัวอักษรข้าคืออักษร อ ในบรรดาคำผสมข้าคือคำผสมคู่ ข้าคือกาลเวลาที่ไม่มีวันสิ้นสุดด้วยเช่นกัน และในบรรดาผู้สร้างข้าคือพระพรหม
คำอธิบายฺ
อะ-คาระฺ อักษรตัวแรกในภาษาสันสกฤตเป็นจุดเริ่มต้นของวรรณกรรมพระเวท ปราศจาก อะ-คาระฺ ไม่มีอะไรทำเสียงขึ้นมาได้ ฉะนั้น จึงเป็นจุดเริ่มต้นของเสียงในภาษาสันสกฤตมีคำผสมมากมายเช่นกันซึ่งคำผสมคู่ เช่น รามะ-คริชณะฺ เรียกว่า ดวันดวะฺ ในคำผสมนี้คำว่า รามะฺ และ คริชณะฺ มีรูปเดียวกัน ดังนั้น คำผสมจึงเรียกว่าคู่
ในบรรดานักสังหารทั้งหลาย กาลเวลานั้นสูงสุด เพราะว่ากาลเวลาจะสังหารทุกสิ่งทุกอย่าง กาลเวลาเป็นผู้แทนขององค์คริชณะ เพราะว่าตามกาลเวลาจะมีไฟบัลลัยกัลป์และทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกทำลายลง
ในบรรดาสิ่งมีชีวิตที่เป็นผู้สร้าง พระพรหมสี่เศียรทรงเป็นผู้นำ ฉะนั้น พระพรหมจึงทรงเป็นผู้แทนขององค์ภควาน คริชณะ