ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 40

นานโท ่สทิ มะมะ ดิพยานาม
วิบํูทีนาม พะรันทะพะฺ

เอชะ ทูดเดชะทะฮ โพรคโท
วิบํูเทร วิสทะโร มะยาฺ

นะฺ  -  ไม่, อันทะฮฺ  -  จำกัด, อัสทิฺ  -  มี, มะมะฺ  -  ของข้า, ดิพยานามฺ  -  ของความเป็นทิพย์, วิบํูทีนามฺ  -  ความมั่งคั่ง, พะรันทะพะฺ  -  โอ้ ผู้ชนะศัตรู, เอชะฮฺ  -  ทั้งหมดนี้, ทฺุ  -  แต่, อุดเดชะทะฮฺ  -  เป็นตัวอย่าง, โพรคทะฮฺ  -  พูด, วิบํูเทฮฺ  -  ของความมั่งคั่ง, วิชทะระฮฺ  -  อันกว้างใหญ่, มะยาฺ  -  โดยข้า

คำแปลฺ

โอ้  ผู้ปราบศัตรูที่ยิ่งใหญ่  ไม่มีจุดจบสำหรับปรากฏการณ์ทิพย์ของข้า  สิ่งที่ข้าได้พูดกับเธอนั้นเป็นเพียงการแสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งอันหาที่สุดไม่ได้ของข้า

คำอธิบายฺ

ดังที่ได้กล่าวไว้ในวรรณกรรมพระเวท  ถึงแม้ว่าความมั่งคั่งและพลังงานขององค์ภควานสามารถเข้าใจได้หลาย  ๆ  ทาง  ไม่มีขีดจำกัดในความมั่งคั่งเหล่านี้  ฉะนั้นไม่ใช่ว่าความมั่งคั่งและพลังงานทั้งหมดของพระองค์สามารถอธิบายได้  เพียงไม่กี่ตัวอย่างเท่านั้นที่อธิบายให้อารจุนะเพื่อให้ความอยากรู้อยากเห็นสงบลง