ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 42

อทฺะ วา บะฮูไนเทนะฺ
คิม กยาเทนะ ทะวารจุนะฺ
วิชทับฺยาฮัม อิดัม คริทสนัม
เอคามเชนะ สทิฺโท จะกัทฺ

อทฺะ วาฺ  -  หรือ, บะฮูนาฺ  -  หลาย, เอเทนะฺ  -  ด้วยชนิดนี้, คิมฺ  -  อะไร, กยาเทนะฺ  -  ด้วยความรู้, ทะวะฺ  -  ของเธอ, อารจุนะฺ  -  โอ้ อารจุนะ, วิชทับฺยะฺ  -  แผ่กระจาย, อฮัมฺ  -  ข้า, อิดัมฺ  -  นี้, คริทสนัมฺ  -  ทั้งหมด, เอคะฺ  -  โดยหนึ่ง, อัมเชนะฺ  -  ส่วน, สทิฺทะฮฺ  -  สถิต, จะกัทฺ  -  จักรวาล

คำแปลฺ

แต่จะมีประโยชน์อันใด  โอ้  อารจุนะ  กับรายละเอียดความรู้ทั้งหมดนี้?  ด้วยเพียงส่วนนิดเดียวของตัวข้า  ข้าได้แผ่กระจายและค้ำจุนทั่วทั้งจักรวาลนี้

คำอธิบายฺ

องค์ภควานทรงมีผู้แทนทั่วทุกจักรวาลวัตถุ  ด้วยการเสด็จเข้าไปทุกสิ่งทุกอย่างในรูปอภิวิญญาณ  ณ  ที่นี้พระองค์ตรัสแด่อารจุนะว่า  ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะเข้าใจว่าสิ่งต่าง  ๆ  มีอยู่ได้อย่างไร  ในความมั่งคั่งและความยิ่งใหญ่อลังการที่แบ่งแยกออกไป  อาร-จุนะควรทราบว่าทุกสิ่งทุกย่างมีอยู่ได้เนื่องจากคริชณะเสด็จเข้าไปในฐานะอภิวิญญาณจากพระพรหมชีวิตที่ใหญ่โตมโหฬารที่สุดลงไปจนถึงมดตัวเล็กที่สุด  ทั้งหมดดำรงอยู่ได้เพราะคริชณะทรงเสด็จเข้าไปในแต่ละชีวิตและทุกชีวิต  พระองค์ทรงค้ำจุนทุกชีวิต

มีกลุ่มเผยแพร่ศาสนาที่แสดงอยู่เสมอว่า  การบูชาเทวดาองค์ใดก็แล้วแต่  จะนำไปถึงองค์ภควาน  หรือเป้าหมายสูงสุด  แต่  ณ  ที่นี้การบูชาเทวดาไม่สนับสนุนเพราะแม้แต่เทวดาผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด  เช่น  พระพรหมและพระศิวะทรงเป็นเพียงตัวแทนส่วนหนึ่งแห่งความมั่งคั่งขององค์ภควานเท่านั้น  พระองค์ทรงเป็นแหล่งกำเนิดของทุก  ๆ  คนที่เกิดมา  ไม่มีผู้ใดยิ่งใหญ่ไปกว่าพระองค์  พระองค์ทรงเป็น  อสะโมรดฺวะฺ  ซึ่งหมายความว่าไม่มีผู้ใดยิ่งใหญ่ไปกว่าและไม่มีผู้ใดเทียบเท่าพระองค์ได้  ใน  พัดมะ  พุราณะฺ  กล่าวไว้ว่า  ผู้พิจารณาว่าองค์ภควานชรีคริชณะทรงอยู่ในระดับเดียวกันกับเทวดา  เช่น  พระพรหมหรือพระศิวะ  ทันทีที่คิดเช่นนี้  ผู้นี้กลายมาเป็นผู้ที่ไม่เชื่อในองค์ภควาน  อย่างไรก็ดี  หากผู้ใดศึกษารายละเอียดในความมั่งคั่งต่าง  ๆ  และภาคที่แบ่งแยกต่าง  ๆ  แห่งพลังงาน  ของคริชณะจะเข้าใจสถานภาพของชรีคริชณะได้อย่างไม่ต้องสงสัย  และสามารถตั้งมั่นจิตใจในการบูชาคริชณะโดยไม่เบี่ยงเบน  องค์ภควานทรงแผ่กระจายไปทั่วด้วยภาคที่แบ่งแยกแห่งผู้แทนอันสมบูรณ์ของพระองค์  นั่นคืออภิวิญญาณผู้เสด็จเข้าไปในทุกสิ่งทุกอย่าง  ฉะนั้น  สาวกผู้บริสุทธิ์ตั้งสมาธิจิตในคริชณะจิตสำนึกด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้อย่างเต็มที่  ดังนั้น  จึงสถิตในสถานภาพทิพย์เสมอ  การอุทิศตนเสียสละรับใช้และการบูชาคริชณะได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนมากในโศลกแปดถึงโศลกสิบเอ็ดของบทนี้  นี่คือวิธีแห่งการอุทิศตนเสียสละรับใช้ที่บริสุทธิ์  เราจะบรรลุถึงความสมบูรณ์แห่งการอุทิศตนเสียสละที่สูงสุดในการมาอยู่ใกล้ชิดกับบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าได้อย่างไรนั้น  อธิบายไว้อย่างชัดเจนในบทนี้  ชรีละ  บะละเดวะ  วิดยาบํูชะณะ  อาชารยะฺ  ผู้ยิ่งใหญ่ในสาย  พะรัมพะราฺ  จากคริชณะ  ได้สรุปคำบรรยายในบทนี้ด้วยการกล่าวว่า

ยัช-ชัฺคทิ-เลชาท สุรยาดยา
บฺะวันทิ อทิ-อุกระ-เทจะสะฮฺ

ยัด-อัมเชนะ ดฺริทัม วิชวัม
สะ คริชโณ ดะชะเม ่รชยะเทฺ

แม้แต่พระอาทิตย์ผู้ทรงพลังยังได้รับพลังจากพลังอันมหาศาลขององค์คริชณะ  และจากภาคที่แบ่งแยกจากส่วนของคริชณะ  โลกทั้งโลกจึงได้รับการค้ำจุน  ดังนั้น  องค์ชรีคริชณะทรงเป็นที่สักการะบูชา

ดังนั้น ได้จบคำอธิบายโดย บัฺคธิเวดันธะ บทที่สิบของหนังสือฺ ชรีมัด บฺะกะวัด-กีทา ในหัวข้อเรื่องความมั่งคั่งแห่งสัจธรรมฺ