ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 8

อฮัม สารวัสยะ พระบฺะโว
มัททะฮ สารวัม พระวารทะเทฺ

อิทิ มัทวา บฺะจันเท มาม
บุดฺา บฺาวะ-สะมันวิทาฮฺ

อฮัมฺ  -  ข้า, สารวัสยะฺ  -  ทั้งหมด, พระบฺะวะฮฺ  -  แหล่งกำเนิดของแหล่งกำเนิด, มัททะฮฺ  -  จากข้า, สารวัมฺ  -  ทุกสิ่งทุกอย่าง, พระวารทะเทฺ  -  ออกมา, อิทิฺ  -  ดั้งนั้น, มัทวาฺ  -  รู้, บฺะจันเทฺ  -  มาอุทิศตนเสียสละ, มามฺ  -  แด่ข้า, บุดฺาฮฺ  -  ผู้รู้, บฺาวะฺ  -  สะมันวิทาฮฺ  -  ด้วยความตั้งใจอย่างยิ่ง

คำแปลฺ

ข้าคือแหล่งกำเนิดของโลกทิพย์และโลกวัตถุทั้งหมด  ทุกสิ่งทุกอย่างกำเนิดมาจากข้า  ผู้มีปัญญารู้เช่นนี้โดยสมบูรณ์  ปฏิบัติในการอุทิศตนเสียสละรับใช้ต่อข้าและบูชาข้าอย่างสุดหัวใจ

คำอธิบายฺ

นักวิชาการผู้คงแก่เรียนศึกษาคัมภีร์พระเวทอย่างสมบูรณ์  และได้รับข้อมูลจากผู้ที่เชื่อถือได้  เช่น  องค์เชธันญะ  และรู้ว่าจะนำคำสอนเหล่านี้ไปใช้อย่างไรเพื่อให้เข้าใจว่า  คริชณะทรงเป็นแหล่งกำเนิดของทุกสิ่งทุกอย่างทั้งในโลกวัตถุและโลกทิพย์เพราะเมื่อรู้เช่นนี้โดยสมบูรณ์จึงจะตั้งมั่นอย่างแน่วแน่ในการอุทิศตนเสียสละรับใช้ต่อองค์ภควานโดยไม่เบี่ยงเบนอันเนื่องมาจากคำบรรยายที่เหลวไหลหรือจากคนโง่เขลาใดๆ  วรรณกรรมพระเวททั้งหมดยอมรับว่าคริชณะคือแหล่งกำเนิดของพระพรหม  พระศิวะ  และเทวดาทั้งหลาย  ใน  อทฺารวะ  เวดะ  (โกพาละ-ทาพะนี  อุพะนิชัดฺ  1.24)  กล่าวไว้ว่า  โย  บระฮมาณัม  วิดะดฺาทิ  พูรวัม  โย  ไว  เวดามช  ชะ  กาพะยะทิ  สมะ  คริชณะฮฺ“  ในตอนต้นคริชณะทรงสอนความรู้พระเวทแก่พระพรหมผู้ซึ่งในอดีตได้เผยแพร่ความรู้พระเวทนี้”  และ  นารายะณะ  อุพะนิชัดฺ  (1)  กล่าวว่า  อทฺะ  พุรุโช  ฮะ  ไว  นารายะโณ  ่  คามะยะทะ  พระจาฮ  สริเจเยทิฺ  “จากนั้นองค์ภควานนารายะณะทรงปรารถนาจะสร้างสิ่งมีชีวิต”  อุพะนิชัดฺ  กล่าวต่อไปว่า  นารายะณาด  บระฮมา  จายะเท,  นารายะณาด  พระจาพะทิฮ  พระจายะเท,  นารายะณาด  อินโดร  จายะเท,  นารายะณาด  อัชโท  วะสะ  โว  จายันเท,  นารายะณาด  เอคาดะชะ  รุดรา  จายันเท,  นารายะณาด  ดวาดะชาดิทยาฮฺ“จากพระนารายณ์  พระพรหมประสูติ  จากพระนารายณ์ผู้อาวุโสสูงสุดต่าง  ๆ  ประสูติเช่นกัน  จากพระนารายณ์พระอินทร์ประสูติ  จากพระนารายณ์วะสุทั้งแปดองค์ประสูติจากพระนารายณ์รุดระทั้งสิบเอ็ดองค์ประสูติ  จากพระนารายณ์  อาดิทยะฺ  สิบสององค์ประสูติ”  พระนารายณ์องค์นี้ทรงเป็นภาคแบ่งแยกของคริชณะ

ได้กล่าวไว้ในพระเวทเล่มเดียวกันว่า  บระฮมัณโย  เดวะคี-พุทระฮฺ  “คริชณะบุตรของพระนางเดวะคีคือองค์ภควาน”  (นารายะณะ  อุพะนิชัดฺ  4)  จากนั้นได้กล่าวต่อไปว่า  เอโค  ไว  นารายะณะ  อาสีน  นะ  บระฮมา  นะ  อีชาโน  นาโพ  นากนิ-สะโม  เนเม  ดยาพ-อาพริทิฺวี  นะ  นัคชะทราณิ  นะ  สูรยะฮฺ  “ในตอนต้นของการสร้างมีเพียงองค์ภควานพระนารายณ์  ไม่มีพระพรหม  ไม่มีพระศิวะ  ไม่มีน้ำ  ไม่มีไฟ  ไม่มีดวงจันทร์  ไม่มีดวงดาวในท้องฟ้า  ไม่มีดวงอาทิตย์”  (มะฮา  อุพะนิชัดฺ  1)  ใน  มะฮา  อุพะนิชัดฺ  กล่าวไว้เช่นกันว่า  พระศิวะประสูติจากพระนาลาฎ  (หน้าผาก)  ขององค์ภควาน  ดังนั้น  พระเวทกล่าวว่า  องค์ภควานผู้ทรงสร้างพระพรหม  และพระศิวะ  ควรได้รับการบูชา

ใน  โมคชะ-ดฺารมะฺ  คริชณะตรัสว่า

พระจาพะทิม ชะ รุดรัม ชาพิ
อฮัม เอวะ สริจามิ ไวฺ

โท ฮิ มาม นะ วิจานีโท
มะมะ มายา-วิโมฮิโทฺ

“ข้าเป็นผู้ให้กำเนิดบรรดาผู้อาวุโสสูงสุด  พระศิวะ  และองค์อื่น  ๆ  ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่รู้ว่าข้าเป็นผู้ให้กำเนิด  เพราะว่าหลงผิดอยู่ในพลังงานแห่งความหลงของข้า”  ใน  วะราฮะ  พุราณะฺได้กล่าวไว้เช่นกันว่า

นารายะณะฮ พะโร เดวัส
ทัสมาจ จาทัช ชะทุรมุคฺะฮฺ

ทัสมาด รุโดร ่บฺะวัด เดวะฮ สะ
ชะ สารวะ-กยะทาม กะทะฮฺ

“พระนารายณ์คือองค์ภควาน  จากพระองค์พระพรหมประสูติ  จากพระพรหมพระศิวะประสูติ”

องค์ชรีคริชณะทรงเป็นแหล่งกำเนิดของการให้กำเนิดทั้งหมด  พระองค์ทรงถูกเรียกว่าเป็นแหล่งกำเนิดของทุกสิ่งทุกอย่างที่มีประสิทธิภาพสูงสุด  ทรงตรัสว่า  “เพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่างกำเนิดมาจากข้า  ข้าคือแหล่งกำเนิดเดิมแท้ของทุกสิ่งทุกอย่าง  ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ภายใต้ข้า  ไม่มีผู้ใดอยู่เหนือข้า”  ไม่มีผู้ควบคุมสูงสุดอื่นใดนอกจากคริชณะ  ผู้เข้าใจคริชณะเช่นนี้จากพระอาจารย์ทิพย์ที่เชื่อถือได้และจากการอ้างอิงของวรรณกรรมพระเวท  จะใช้พลังงานของเขาทั้งหมดในคริชณะจิตสำนึกและกลายมาเป็นผู้รู้อย่างแท้จริง  เมื่อเปรียบเทียบกับบุคคลเช่นนี้บุคคลอื่น  ๆ  ทั้งหมดผู้ไม่รู้จักคริชณะอย่างถูกต้องเป็นคนโง่เขลา  คนโง่เขลาเท่านั้นที่พิจารณาว่า  คริชณะทรงเป็นมนุษย์ธรรมดา  บุคคลในคริชณะจิตสำนึกไม่ควรสับสนกับคนโง่เขลาเหล่านี้  แต่ควรหลีกเลี่ยงคำบรรยายและการตีความ  ภควัต-คีตาฺ  ที่เชื่อถือไม่ได้ทั้งหมด  และเดินหน้าต่อไปในคริชณะจิตสำนึกด้วยความมุ่งมั่นอย่างแน่วแน่