ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 10-11

อเนคะ-วัคทระ-นะยะนัม
อเนคาดบํุทะ-ดารชะนัมฺ

อเนคะ-ดิพยาบฺะระณัม
ดิพยาเนโคดยะทายุดัฺมฺ
ดิพยะ-มาลยามบะระ-ดฺะรัม
ดิพยะ-กันดฺานุเลพะนัมฺ

สารวาชชารยะ-มะยัม เดวัม
อนันทัม วิชวะโท-มุคัฺมฺ

อเนคะฺ  -  มากมาย, วัคทระฺ  -  พระโอษฐ์, นะยะนัมฺ  -  พระเนตร, อเนคะฺ  -  มากมาย, อัดบํุทะฺ  -  น่าอัศจรรย์, ดารชะนัมฺ  -  ทัศนียภาพ, อเนคะฺ  -  มากมาย, ดิพยะฺ  -  ทิพย์, อาบฺะระณัมฺ  -  เครื่องประดับต่าง ๆ, ดิพยะฺ  -  ทิพย์, อเนคะฺ  -  มากมาย, อุดยะทะฺ  -  ยกขึ้น, อายุดัฺมฺ  -  อาวุธต่าง ๆ, ดิพยะฺ  -  ทิพย์, มาลยะฺ  -  พวงมาลัยต่าง ๆ, อัมบะระฺ  -  อาภรณ์ต่าง ๆ, ดฺะรัมฺ  -  สวม, ดิพยะฺ  -  ทิพย์, กันดฺะฺ  -  กลิ่นหอม, อนุเลพะนัมฺ  -  ทาด้วย, สารวะฺ  -  ทั้งหมด, อาชชารยะ- มะยัมฺ  -  น่าอัศจรรย์, เดวัมฺ  -  ส่องแสง, อนันทัมฺ  -  ไม่สิ้นสุด, วิชวะทะฮ-มุคัฺมฺ  -  แผ่กระจายไปทั่ว

คำแปลฺ

อารจุนะทรงเห็นภายในรูปลักษณ์จักรวาลนั้นว่ามีพระโอษฐ์ไม่มีที่สิ้นสุดพระเนตรไม่มีที่สิ้นสุด  ภาพอัศจรรย์ไม่มีที่สิ้นสุด  รูปลักษณ์ที่ประดับไปด้วยเครื่องประดับสวรรค์มากมาย  และทรงถืออาวุธทิพย์มากมาย  ทรงคล้องพวกมาลัยและอาภรณ์สวรรค์มากมาย  มีน้ำหอมมากมายที่ชโลมไปทั่วพระวรกายของพระองค์ทั้งหมดน่าอัศจรรย์  สว่างไสว  ไม่มีที่สิ้นสุด  และแผ่กระจายไปทั่ว

คำอธิบายฺ

สองโศลกนี้ได้ใช้คำว่ามากมายหลายครั้ง  แสดงให้เห็นว่าไม่มีขีดจำกัดในจำนวนของพระหัตถ์  พระโอษฐ์  พระเพลา  และปรากฏการณ์อื่น  ๆ  ที่อารจุนะทรงได้เห็นปรากฏการณ์เหล่านี้แจกจ่ายไปทั่วทั้งจักรวาล  แต่ด้วยพระกรุณาธิคุณขององค์ภควานทำให้อารจุนะทรงสามารถเห็นสิ่งเหล่านี้ขณะที่นั่งอยู่  ณ  ที่เดียว  ที่เป็นเช่นนี้ได้ก็เนื่องมาจากพลังอำนาจที่ไม่สามารถมองเห็นได้ของคริชณะ