ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 13

ทะไทรคะ-สทัฺม จะกัท คริทสนัม
พระวิบัฺคทัม อเนคะดฺาฺ

อพัชยัด เดวะ-เดวัสยะ
ชะรีเร พาณดะวัส ทะดาฺ

ทะทระฺ  -  ที่นั่น, เอคะ-สทัฺมฺ  -  ในที่เดียว, จะกัทฺ  -  จักรวาล, คริทสนัมฺ  -  สมบูรณ์, พระ วิบัฺคทัมฺ  -  แบ่งออก, อเนคะดฺาฺ  -  เป็นหลาย ๆ, อพัชยัทฺ  -  สามารถเห็น, เดวะ-เดวัสยะฺ  -  องค์ภควาน, ชะรีเรฺ  -  ในรูปลักษณ์จักรวาล, พาณดะวะฮฺ  -  อารจุนะ, ทะดาฺ  -  ในขณะนั้น

คำแปลฺ

ในขณะนั้นอารจุนะทรงสามารถเห็นรูปลักษณ์จักรวาลขององค์ภควาน  ภาคที่แบ่งแยกอันไม่สิ้นสุดของจักรวาลสถิต  ณ  ที่เดียว  ถึงแม้ว่าแบ่งแยกออกไปเป็นหลาย  ๆ  พัน

คำอธิบายฺ

คำว่า  ทะทระฺ  (“ที่นั่น”)  มีความสำคัญมาก  แสดงให้เห็นว่าทั้งอารจุนะและคริชณะทรงประทับอยู่บนราชรถ  ขณะที่อารจุนะทรงได้เห็นรูปลักษณ์จักรวาล  บุคคลอื่น  ๆ  ในสมรภูมิไม่สามารถเห็นรูปลักษณ์นี้  เพราะว่าคริชณะทรงให้จักษุแด่อารจุนะเท่านั้น  อารจุนะทรงสามารถเห็นดาวเคราะห์เป็นจำนวนพัน  ๆ  ดวง  ภายในพระวรกายของคริช  ณะ  ดังที่เราได้เรียนรู้จากคัมภีร์พระเวทว่ามีจักรวาลและมีดาวเคราะห์มากมาย  บางดวงทำมาจากดิน  บางดวงทำมาจากทองคำ  บางดวงทำมาจากอัญมณีบางดวงยิ่งใหญ่มาก  บางดวงไม่ยิ่งใหญ่เท่าใดนัก  ฯลฯ  ขณะที่นั่งอยู่บนราชรถอารจุนะทรงเห็นทั้งหมดนี้แต่ไม่มีผู้ใดสามารถเข้าใจว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นระหว่างอารจุนะและคริชณะ