ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 29

ยะทฺา พระดีพทัม จวะละนัม พะทังกา
วิชันทิ นาชายะ สัมริดดฺะ-เวกาฮฺ

ทะไทฺวะ นาชายะ วิชันทิ โลคาส
ทะวาพิ วัคทราณิ สัมริดดฺะ-เวกาฮฺ

ยะทฺาฺ  -  เหมือนดัง, พระดีพทัมฺ  -  โชติช่วง, จวะละนัมฺ  -  ไฟ, พะทังกาฮฺ  -  พระโอษฐ์, วิชัน- ทิฺ  -  เข้าไป, นาชายะฺ  -  เพื่อทำลาย, สัมริดดฺะฺ  -  สูงสุด, เวกาฮฺ  -  ความเร็ว, ทะทฺาฺ เอวะ-ในทำนองเดียวกัน, นาชายะฺ  -  เพื่อการทำลาย, วิชันทิฺ  -  เข้าไป, โลคาฮฺ  -  ผู้คนทั้งหมด, ทะ- วะฺ  -  พระองค์, อพิฺ  -  เช่นกัน, วัคทราณิฺ  -  พระโอษฐ์, สัมริดดฺะ-เวกาฮฺ  -  ด้วยความเร็วสูงสุด

คำแปลฺ

ข้าพเจ้าเห็นผู้คนทั้งหลายรีบเร่งด้วยความเร็วสูงเข้าไปในพระโอษฐ์ของพระองค์เหมือนกับแมลงเม่าพุ่งเข้าสู่ความตายในกองไฟที่ลุกโชติช่วง