ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเอ็ด

รูปลักษณ์จักรวาล

โศลก 36

อารจุนะ อุวาชะฺ
สทฺาเน ฮริชีเคชะ ทะวะ พระคีรทยา
จะกัท พระฮริชยะทิ อนุรัจยะเท ชะฺ

รัคชามสิ บีฺทานิ ดิโช ดระวันทิ
สารเว นะมัสยันทิ ชะ สิดดฺะ-สังกฺาฮฺ

อารจุนะ อุวาชะฺ  -  อารจุนะตรัส, สทฺาเนฺ  -  ถูกต้อง, ฮริชีคะ-อีชะฺ  -  โอ้ เจ้าแห่งประสาทสัมผัสทั้งหลาย, ทะวะฺ  -  ของพระองค์, พระคีรทยาฺ  -  ด้วยพระบารมี, จะกัทฺ  -  ทั่วทั้งโลก, พระฮริชยะทิฺ  -  รื่นเริง, อนุรัจยะเทฺ  -  ยึดมั่น, ชะฺ  -  และ, รัคชามสิฺ  -  เหล่ามาร, บีฺทานิฺ  -  จากความกลัว, ดิชะฮฺ  -  ในทุก ๆ สารทิศ, ดระวันทิฺ  -  หนี, สารเวฺ  -  ทั้งหมด, นะมัสยันทิฺ  -  ถวายความเคารพ, ชะฺ  -  เช่นกัน, สิดดะฺ  -  สังกฺาฮฺ  -  มนุษย์ที่สมบูรณ์

คำแปลฺ

อารจุนะตรัสว่า  โอ้  เจ้าแห่งประสาทสัมผัส  ทั้งโลกรื่นเริงยินดีที่ได้ยินพระนามของพระองค์  ดังนั้น  ทุกคนจึงมายึดมั่นอยู่ที่พระองค์  แม้ว่ามนุษย์ผู้สมบูรณ์ถวายความเคารพแด่พระองค์  เหล่ามารกลัวและหลบหนีไปที่นั่นที่นี่  ทั้งหมดนี้ได้กระทำไปอย่างถูกต้อง

คำอธิบายฺ

หลังจากได้ยินเกี่ยวกับผลสรุปของสนามรบคุรุคเชทระ  อารจุนะทรงได้รับแสงสว่างในฐานะที่เป็นสาวกผู้ยิ่งใหญ่และเป็นสหายขององค์ภควาน  อารจุนะทรงกล่าวว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่คริชณะทรงกระทำไปนั้นเหมาะสมถูกต้อง  และยืนยันว่าคริชณะทรงเป็นผู้ค้ำจุน  ทรงเป็นจุดมุ่งหมายแห่งการบูชาของสาวก  และทรงเป็นผู้ทำลายสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา  การกระทำของพระองค์นั้นดีเท่า  ๆ  กันสำหรับทุก  ๆ  คน  ณ  ที่นี้  อารจุนะทรงเข้าใจว่าขณะที่กำลังสรุปเหตุการณ์ที่สมรภูมิคุรุคเชทระ  ในอวกาศมีเทวดามากมายเช่นสิดดฺะ  และพวกมีปัญญาจากดาวเคราะห์ที่สูงกว่า  ได้มาสังเกตการสู้รบเพราะว่าคริชณะทรงอยู่  ณ  ที่นั้น  เมื่ออารจุนะทรงได้เห็นรูปลักษณ์จักรวาลขององค์ภควานเหล่าเทวดาชื่นชมยินดีไปด้วย  แต่พวกมารและพวกที่ไม่เชื่อในองค์ภควานทนไม่ได้ที่เห็นพระองค์ได้รับการสรรเสริญ  จากความกลัวรูปลักษณ์แห่งการทำลายของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  มารจึงวิ่งหนีไปโดยธรรมชาติ  อารจุนะทรงสรรเสริญคริชณะที่ทรงปฏิบัติต่อเหล่าสาวกและพวกที่ไม่เชื่อในพระองค์  ในทุก  ๆ  กรณีสาวกจะสรรเสริญพระองค์  เพราะทราบดีว่าทุกสิ่งที่คริชณะทรงกระทำจะเป็นผลดีสำหรับทุก  ๆ  คน