สะคฺาฺ - เพื่อน, อิทิฺ - ดังนั้น, มัทวาฺ - คิด, พระสะบัฺมฺ - ถือเอา, ยัทฺ - อะไรก็แล้วแต่, อุคทัมฺ - กล่าว, เฮ คริชณะฺ - โอ้ คริชณะ, เฮ ยาดะวะฺ - โอ้ ยาดะวะ, เฮ สะเคฺฺ - โอ้ เพื่อนรักของข้า, อิทิฺ - ดังนั้น, อจานะทาฺ - โดยไม่รู้, มะฮิมานัมฺ - พระบารมี, ทะวะฺ - ของพระองค์, อิดัมฺ - นี้, มะยาฺ - โดยข้า, พระมาดาทฺ - จากความโง่เขลา, พระณะเยนะฺ - จากความรัก, วา อพิฺ - ไม่ว่าสิ่งใด, ยัทฺ - อะไรก็แล้วแต่, ชะฺ - เช่นกัน, อวะฮาสะ-อารทัฺมฺ - เพื่อความขบขัน, อสัท- คริทะฮฺ - ไม่ให้เกียรติ, อสิฺ - พระองค์ทรงเป็น, วิฮาระฺ - ในการพักผ่อนหย่อนใจ, ชัยยาฺ - ในขณะนอนอยู่, อาสะนะฺ - ในขณะนั่งอยู่, โบฺจะเนชฺุ - หรือขณะที่รับประทานอาหารด้วยกัน, เอคะฮฺ - คนเดียว, อทฺะ วาฺ - หรือ, อพิฺ - เช่นกัน, อัชยุทะฺ - โอ้ ผู้ไม่มีความผิดพลาด, ทัท- สะมัคชัมฺ - ในระหว่างเพื่อน ๆ, ทัทฺ - ทั้งหมดนั้น, คชามะเยฺ - ขออภัยโทษ, ทวามฺ - จากพระองค์, อฮัมฺ - ข้าพเจ้า, อัพระเมยัมฺ - โดยวัดไม่ได้
คิดว่าพระองค์ทรงเป็นพระสหาย ข้าเรียกพระองค์อย่างไม่ใคร่ครวญว่า “โอ้คริชณะ” “โอ้ ยาดะวะ” “โอ้ เพื่อนข้า” โดยไม่ทราบพระบารมีของพระองค์ได้โปรดให้อภัยโทษแก่ข้าที่กระทำต่อพระองค์ด้วยความบ้าคลั่งหรือด้วยความรักข้าพเจ้าไม่ให้เกียรติ ต่อพระองค์หลายครั้ง ได้ล้อเล่นกับพระองค์ขณะที่เราพักผ่อนหย่อนใจ นอนบนเตียงเดียวกัน นั่ง หรือรับประทานอาหารด้วยกัน บางครั้งอยู่ด้วยกันสองคน และบางครั้งอยู่ต่อหน้าเพื่อน ๆ มากมาย โอ้ ผู้ไม่มีความผิดพลาด ได้โปรดกรุณายกโทษแก่ข้าพเจ้ากับความผิดพลาดทั้งหลาย
ถึงแม้ว่าคริชณะทรงปรากฏต่อหน้าอารจุนะในรูปลักษณ์จักรวาล อารจุนะทรงระลึกถึงความสัมพันธ์ฉันเพื่อนที่มีต่อคริชณะ ดังนั้น จึงขออภัยโทษและทรงขอร้องคริชณะเพื่อยกโทษให้ในการที่ปฏิบัติตัวเป็นกันเองหลายครั้ง อันเนื่องจากความสนิทสนม อารจุนะทรงยอมรับว่าในอดีตไม่รู้ว่าคริชณะทรงสามารถแสดงรูปลักษณ์จักรวาลนี้ถึงแม้ว่าคริชณะทรงอธิบายในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิท อารจุนะไม่ทราบว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ไม่ให้เกียรติคริชณะด้วยการเรียกว่าพระองค์ว่า “โอ้ สหายข้า” “โอ้คริชณะ” “โอ้ ยาดะวะ” ฯลฯ โดยไม่ทราบถึงความมั่งคั่งของพระองค์ แต่คริชณะทรงมีพระเมตตากรุณามาก ถึงแม้ว่าจะมีความมั่งคั่งเช่นนี้ พระองค์ยังทรงล้อเล่นกับอารจุนะเสมือนเพื่อน นี่คือการสนองตอบในความรักทิพย์ระหว่างสาวกและองค์ภควานความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิตและคริชณะมีความมั่นคงนิรันดร โดยไม่มีวันที่จะลืมเลือนไปได้ ดังที่เราได้เห็นจากพฤติกรรมของอารจุนะ ถึงแม้ว่าอารจุนะทรงเห็นความมั่งคั่งในรูปลักษณ์จักรวาล ก็ยังไม่สามารถลืมความสัมพันธ์ฉันเพื่อนที่มีต่อคริชณะได้